«Իրատեսի» հարցերին պատասխանում է բանաստեղծ, խորհրդային շրջանի այլախոհ Մերուժան Հովհաննիսյանը
– Օրերս ՀՀ պաշտպանության նորանշանակ նախարար Վիզեն Սարգսյանը մտավորականների հետ քննարկում էր իր առաջարկած աղմկահարույց ծրագրի նպատակահարմարության, զինծառայողներին ու նրանց ընտանիքների անդամներին աջակցելու հասարակության պատրաստակամության, թափանցիկ վերահսկման անհրաժեշտության և այլ հարցեր։ Ի՞նչ եք մտածում այդ ծրագրի շուրջ։
– Բոլոր այն կարծիքները, որ հնչեցվում են, թյուր կարծիքներ են, թե դրական, թե՛ բացասական առումով։ 1000 դրամը, որպես այդպիսին, խորհրդանշական գումար է։
Կա մի կնճռոտ և վտանգավոր հարց, ինչպե՞ս առաջացավ այդ միտքը, և մի՞թե բանակը սպասում էր այդ գումարին։ Եթե բանակն այնքան սնանկ է, որ այդ գումարով պետք է ապագայում զոհված զինվորների արյան կորուստը հատուցվի, դա պատվաբեր չէ։
Կարդացեք նաև
Եթե այդ գումարը հատկացվում է զենք ձեռք բերելու նպատակով, մենք զենքով ապահովված ենք, ինչպես հայտարարում է պաշտպանության նախարարը, և պատվաբեր չէ սպեկուլյացիայի ենթարկել այդ թեման։ Ճիշտ կլինի ավելի հստակ ու որոշակիորեն պարզ բացատրություն տրվի, թե ինչ նպատակի է ծառայելու գանձվող գումարը։
Կա երկրորդ հարցադրումը՝ իսկ ինչո՞ւ այսօր պահանջվեց այդ գումարը։ Եթե այն հետադարձ ուժ չունի ապրիլյան զոհերին նույնպես հատուցելու, ապա սա սխոլաստիկ մտածողություն է և իր մեջ սրիկայություն է պարունակում։ Իսկ եթե հետադարձ ուժ ունենար, շնորհակալություն, քանի որ մի չնչին գումար կհատկացվեր այդ հարյուրավոր նահատակների ընտանիքներին։ Եթե նման բան չի արվում, ապա ի՞նչ նպատակ ուներ նմանօրինակ նախագծի ընդունումը։
Ինչ վերաբերում է մտավորականների հավաքին, ապա այդ մտավորականների այն հատվածը, որ նպատակ ունի սեփական հեղինակությունը բարձրացնել իշխանությունների մոտ հերոսանալու, կարող է առաջարկը գովելի համարել, իսկ ավելի բարոյական հատվածը պետք է ներկայացներ հատկացված գումարի հետադարձ ուժի գաղափարը։ Միայն այդ դեպքում կարող էր արդարացվել այն։ Հակառակ դեպքում կամ պատերազմի վտանգն առկախված է մեր երկրի վրա, կամ ժողովրդի աչքին շարունակում են թոզ փչել։
Անուշ ՆԵՐՍԻՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Իրատես» թերթի այսօրվա համարում
