Հատված «Վերադարձ Հայաստան» հիմնադրամի ղեկավար Վարդան Մարաշլյանի հարցազրույցից:
– Պարոն Մարաշլյան, հայրենադարձությանը նպաստող միջավայրի ստեղծման խնդիր ունե՞նք Հայաստանում։
– Հայրենադարձությանը նպաստող միջավայրի ստեղծման խնդիր ունենք ոչ միայն Հայաստանում, այլև Սփյուռքում։ Հայաստանի իշխանությունները, ընդդիմությունը և սփյուռքյան կազմակերպությունները իրենց ծրագրերում չունեն հայրենադարձությունը որպես օրակարգային հարց։ Իհարկե, դրական միտումներ կան, սկսում են հասկանալ, թե որքան կարևոր է հայրենադարձության խնդիրը թե՛ Հայաստանի, թե՛ Սփյուռքի համար։
Սփյուռքի նախարարությունը տարիներ առաջ մշակել էր «Հայրենադարձության մասին օրենքի նախագիծը», որը մինչ օրս չի քննարկվել խորհրդարանում։ Նախևառաջ պետք է սկսել հայրենադարձի կարգավիճակ ունենալուց։ Հայաստանն ունի շատ կարևոր երկքաղաքացիության համակարգ, բայց այն ուղղակի կապ չունի հայրենադարձության հետ։ Կարգավիճակ չունենալու պատճառով մենք հստակ պատկերացում չունենք, թե ով է հայրենադարձը, չկա վերլուծություն, թե քանիսն են Հայաստան եկել, քանիսը՝ գնացել Հայաստանից։
Կարդացեք նաև
Մեր երկիրը չունի մասսայական հայրենադարձության համար հնարավորություններ։ Պետք է ստեղծվի մի համակարգ, որը հայրենադարձներին կօգնի ավելի հեշտ ինտեգրվել Հայաստանի օրենքներին և միջավայրին։
Շատ ողջունելի է, որ նոր ձևավորված կառավարությունը մեզ հետ բանակցությունների մեջ է, մեր մի քանի առաջարկություններ արդեն ընդգրկվել են կառավարության նոր ծրագրի մեջ։ Դրանցից մեկը անձնական իրերի տեղափոխման կարգի հարցն է, որն այսօրվա դրությամբ խայտառակ վիճակում է, և լուրջ խնդիրներ է ստեղծում այն մարդկանց համար, ովքեր ուզում են տեղափոխվել Հայաստան։
Լիլիթ ՎԱՀԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Փաստ» թերթի այսօրվա համարում