Հատված ռուսական «Новый оборонный заказ. Стратегии», ամսագրի գլխավոր խմբագիր, ռազմական վերլուծաբան Լեոնիդ Ներսիսյանի հարցազրույցից:
– Ինչո՞ւ է Հայաստանը որոշել ձեռք բերել «Тигр» զրահամեքենաներ եւ «Игла-С» դյուրակիր զենիթահրթիռային համալիրներ։ Դրանք ի՞նչ առավելություններ ունեն։
– Հայաստանն ունի բավականին մեծ թվով դյուրակիր զենիթահրթիռային համալիրներ, այդ թվում՝ «Игла-С»: Այս զինատեսակն իսկական մղձավանջ է հակառակորդի ուղղաթիռների ու գրոհային օդուժի համար։ Օրինակ, Ուկրաինայում աշխարհազորայինները դրանց օգնությամբ խփել են մեծ թվով ավիացիոն տեխնիկա, արդյունքում՝ Ուկրաինայի օդուժին զրկելով ավիահարվածներ հասցնելու հնարավորությունից։ Լեռնային և անտառածածկ տարածքում այդ համալիրների ուժը միայն բազմապատկվում է՝ դրանք հայտնաբերելը գրեթե անհնարին է։ Այնպես որ, «Игла-С»-երը երբեք ավելորդ չեն լինում։
Ինչ վերաբերում է «Тигр» զրահամեքենաներին, ապա դրանց որոշակի քանակ ավելի վաղ ձեռք էր բերվել ինչպես բանակի, այնպես էլ ոստիկանության համար։ УАЗ մակնիշի մեքենաների համեմատությամբ, դրանք ավելի անցողունակ են և պաշտպանված են 7,62 մմ կալիբրի հրաձգային զենքի հարվածներից։ Դրանք կարելի է կիրառել հատուկ ստորաբաժանումների արագ տեղափոխության համար։
– Կենտրոնի զեկույցում չի նշվում այն մասին, որ Հայաստանը ձեռք է բերել «Իսկանդեր–Մ» օպերատիվ–մարտավարական հրթիռային համալիրներ և «БУК» զենիթահրթիռային համալիրներ։ Ինչո՞ւ։ Արդյոք դա նշանակո՞ւմ է, որ այդ տեխնիկան գտնվում է ռուսական ռազմաբազայի բալանսի վրա, և Հայաստանը դրանք չի կարող օգտագործել։
– Ինչպես արդեն նշել եմ, ԶՀԱՎԿ-ն և նման այլ կազմակերպություններ Անդրկովկասի վերաբերյալ ուսումնասիրությունները կատարում են չափազանց վատ։ Հայաստանի անկախության 25-ամյակին նվիրված զորահանդեսում ներկայացված ամբողջ սպառազինությունը գտնվում է հայկական բանակի կազմում և ղեկավարվում է նրա կողմից։
Պարզապես նույն «Իսկանդերի» գործարքի տվյալները գաղտնի են, թեև հայտնի է, որ դրանց ձեռքբերումը չի առնչվում 200 մլն դոլարի արտոնյալ վարկի հետ։ Բացի այդ, գործարքն ավելի վաղ է եղել՝ 2013-14 թվականներին։ Ընդհանրապես Հայաստանում շատերը չափազանց լուրջ են վերաբերվում ռուս փորձագետների հայտարարություններին, եթե անգամ փորձագետ բառը պետք է գրել չակերտով։ Նրանց մեծ մասը Հայաստանի ԶՈՒ-ի մասին գիտեն մի փոքր ավելի, քան ոչինչն է։
Արփի ՍԱՀԱԿՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Փաստ» թերթի այսօրվա համարում
