Նորություն չէ, որ Հայաստանի ամենագաղտնի պետական կառույցը ազգային անվտանգության ծառայությունն է։ Դա, անշուշտ, բնական է եւ հասկանալի։ Փորձենք քննարկել ու հասկանալ, թե արդյոք ԱԱԾ-ում գաղտնապահությունը չի՞ անցել ողջամտության սահմանը։
Այսպես, օրինակ, ԱԱԾ-ն գաղտնի է պահում բոլոր բաժինների, վարչությունների եւ գլխավոր վարչությունների անվանումներն ու դրանց պետերի անուն-ազգանունները։
Ու թեեւ անվտանգության այս մարմնին հասցեագրած գրությունների տակ միշտ նշված է պատասխանողի ազգանունը, սակայն անգամ չկա նրա պաշտոնը… Թեեւ ծրարի վրայի «ՊԻՎ» գրառումից պարզ է դառնում, որ «ԱԱԾ վարչության պետ Ա. Ավետիսյանը» իրականում Պայմանագրային-իրավական վարչության պետ, գնդապետ Արայիկ Ավետիսյանն է։
Այսինքն՝ ստացվում է, որ ԱԱԾ-ից ուղարկվող ծրարի վրա կնիք դնող ԱԱԾ աշխատակիցը ակամայից հրապարակում է ծառայողական գաղտնիք, որի հրապարակումը կարող է վնասել ՀՀ անվտանգությանը։
Կարդացեք նաև
Հայաստանի անվտանգության համար պակաս «վտանգավոր» չեն ՀՀ նախագահի՝ պարգեւատրումների մասին հրամանագրերը, որոնցից շատերում կարելի է գտնել ԱԱԾ բազմաթիվ պաշտոնյաների։
Ու թեեւ դուք, ենթադրաբար, սա ընթերցելիս ծիծաղում եք, ԱԱԾ-ում այս գաղտնիքները հույժ կերպով պահպանում են… Մտածելով, որ այդ կերպ պաշտպանում են Հայաստանի Հանրապետությունը։
Դանիել ԻՈԱՆՆԻՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հայկական ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
