Նոյեմբերի 4-ին «Մեդիա կենտրոնում» կայացած «Ե՞րբ է կարգավորվելու Երեւանի կենտրոնի կառուցապատման գործընթացը» թեմայով քննարկման ժամանակ «Անծանոթ Երեւան» հաղորդաշարի հեղինակ, լրագրող Մարկ Գրիգորյանը կարծիք հայտնեց, որ «Քաղաքի կենտրոնում փոփոխություններ ունենալու հիմքում կա հսկայական կոռուպցիոն դաշտ»:
Նա բնական համարեց, որ մարդիկ կարող են վախենալ այդ մասին բարձրաձայնելուց, ապա հավելեց. «Սենյակում նստածներից միակն եմ, որ վերապրել եմ մահափորձից հետո, եւ դեռ հանգամանքներն էլ պարզված չեն: Ես էլ եմ վախենում խոսել կոռուպցիայի մասին, բայց եթե բոլորս վախեցած մտնենք մեր բներ, կոռուպցիան կշարունակվի:
Մինչեւ հիմա մենք չգիտենք թե քաղաքի կենտրոնի շենքերը ո՞ւմ են պատկանում, ինչ գումարներով են սեփականաշնորհվել, կա՞ն այդ գումարները… Ինչ վերաբերում է տպարանի շենքին, մի քանի աղբյուրներում տրվեց նախկին քաղաքապետերից մեկի անունը, ինչպե՞ս եղավ, որ նա՛ է սեփականատերը: Ներկայումս մենք խոսում ենք միայն ճարտարապետական, ուրբանիստական կողմերից, բայց ժամանակն է խոսելու նաեւ հայկական կոռուպցիայի մասին… նույնիսկ ինչ-որ առումով ուշացել ենք,բայց ինչ-որ պահի պետք է սկսենք խոսել»:
Մարկ Գրիգորյանը չի կարծում, թե հուշարձանների ցուցակը շենքերը փրկելու միակն տարբերակն է, ինչ վերաբերում է գերակա շահ բառակապակցությանը, ասում է, որ այն այդ ցուցակի հետ կապ չունի:
Կարդացեք նաև
Լրագրողը մի օրինակ բերեց Մեծ Բրիտանիայի փորձից, որտեղ գոյություն ունի հուշարձանների երկու՝ փոքր եւ մեծ ցուցակ: Առաջինը ներառում է ամենաարժեքավոր շենք-շինությունները, կալվածքները, այգիները, բայց երկրորդ ծովակում էլ բարձր արժեք ունեցող շենքներ կան, որոնք նույնպես անձեռնմխելի են:
«Կա մի օրինակ՝ Լուժկովը գնել էր Լոնդոնի ամենամեծ կալվածքը եւ որոշել շենքը նորոգել: Տարբեր ճարտարապետներ պլաններ առաջարկեցին, ընդ որում արտաքինը չէր փոխվում, նա ընդամենը նկուղում լողավազան էր ուզում կառուցել եւ ավտոկայանատեղի, բայց նրան արգելեցին»,- ընդգծեց պարոն Գրիգորյանը, ասելով, որ շենքի պահպանությունը միայն ճակատը պահելով չէ:
Լուսանկարը` «Մեդիա կենտրոն»-ի
Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
