Ընդունված է արվեստագետի վաստակը չափել ստեղծագործական տարիքով: Այս մտքի հետ, իհարկե, կարելի է համակարծիք լինել, բայց՝ վերապահումով: Օրինակ, թատերական ռեժիսորի տասնամյակների աշխատանքի արդյունքը երեւում է նրա որեւէ բեմադրության երկարակեցությամբ: Խոսքը շուրջ 35 տարի Հ. Պարոնյանի անվան երաժշտական կոմեդիայի պետական թատրոնի ռեժիսոր Անուշ Սարգսյանի մասին է, որը մինչ օրս իրականացրել է 25 բեմադրություն մի թատրոնում, որը մոտ ժամանակներս պատրաստվում է նշել հիմնադրման 75-ամյակը: Ընդամենը մեկ փաստ. նրա ռեժիսուրայով 1997թ. բեմադրված Արամաշոտ Պապայանի «Գնա մեռի, արի սիրեմ» կատակերգությունն այսօր էլ թատրոնի խաղացանկում է:
Բեմադրիչն այս բեմադրությունն իրականացնելիս աշխատել է կոմեդիայի թատրոնի այնպիսի անվանի արտիստների հետ, ինչպիսիք են Մելինե Համամջյանը, Մայիս Կարագյոզյանը, Մարիամ Ղազարյանը եւ մյուսները: Շուրջ 20 տարի անց, այսօր էլ հիշյալ ներկայացումը պահանջված է եւ, բնականաբար, «ներմուծվել» են երիտասարդ դերասաններ:
Տեսարաններ «Միայն քեզ եմ սիրում» ներկայացումից:
Անուշ Սարգսյանն օրերս հանդիսատեսի դատին հանձնեց Սամվել Խալաթյանի «Միայն քեզ եմ սիրում» կատակերգությունը՝ զուտ երիտասարդ դերասանների մասնակցությամբ: Նշենք նաեւ, որ կոմեդիայի թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Երվանդ Ղազանչյանը վերջին տարիներին, ինչպես ընդունված է ասել, մեծ տեղ է տալիս երիտասարդ արվեստագետներին, ոչ միայն դերասաններին, այլեւ նկարիչներին, պարուսույցներին, երաժշտական ձեւավորողներին եւ այլն:
Կարդացեք նաև
Մինչ օրս «Միայն քեզ եմ սիրում»-ը ներկայացվել է երկու անգամ, բայց հանդիսատեսի արձագանքը իսկապես «առատ» է, ինչը մեզ «ստիպեց» հարցազրույցի հրավիրել Անուշ Սարգսյանին: Հետաքրքրությանը, թե ռիսկային չէ՞ր, արդյոք, միայն երիտասարդների մասնակցությամբ բեմադրություն իրականացնելը, մեր զրուցակիցը պատասխանեց, թե ռիսկը արվեստում հաջողության բաղադրիչներից մեկն է, հետո էլ ասաց. «Այս ներկայացման մեջ ընդգրկված էր 10 երիտասարդ դերասան, որոնցից գլխավոր դերերում էին Մարիամ Ղազանչյանը, Արմեն Մարգարյանը, Վարդան Կուղյանոսյանը: Նրանց կերպարների շուրջ էր կառուցված սցենարական աժիոտաժը: Ամուսինը՝ Գոգին (Արմեն Մարգարյան), հեռանում է կնոջից՝ Զառայից (Մարիամ Ղազանչյան) եւ սիրուհուն ընդունում իր տուն: Զառան վերադառնում է, որ «բռնացնի» ամուսնուն, եւ սկսվում է սիրային եռանկյունին: Գոգիի ընկերը (Վարդան Կուղյանոսյան) լինելով մասնագիտությամբ դերասան, օգնության ձեռք է մեկնում եւ ամեն ջանք թափում, որ ընկերոջ կինը տանը չհանդիպի սիրուհուն: Ստեղծվում է խառնաշփոթ, որի հետեւանքով հերոսները հայտնվում են ծիծաղելի իրավիճակում…»:
Ռեժիսորը ներկայացնելով սյուժեն՝ հավելեց նաեւ, որ այստեղ Զառայի միտքը փայլատակում է, եւ նա միանգամից հորինում է, որ իր մայրը, որը ԱՄՆ-ում խնամում է մեծահասակ ամուսինների, ավտովթարի է ենթարկվել եւ ապահովագրության արդյունքում ստացել մեկ միլիոն դոլար: Նա ձեռք է բերում փեսացուներ,,, ի վերջո, ամուսինն էլ սթափվում է եւ առանց շահադիտական նկրտումների վերադառնում կնոջ մոտ:
Անուշ Սարգսյանը խնդրեց, որ հոդվածում անպայման հիշատակվեն երիտասարդ արվեստագետների, այդ թվում՝ արտիստներ Էլեն Աղամալյանի, Էլեն Նահապետյանի, Սոնա Մուրադյանի, Աշոտ Հակոբյանի, Արմեն Գասպարյանի, Գարիկ Ասատրյանի անունները, ինչպես նաեւ՝ նկարչական եւ զգեստների ձեւավորող Մարիամ Մուրադյանի, երաժշտական ձեւավորող Արթուր Կարապետյանի եւ պարուսույց Արթուր Թոփալիդիսի անունները:
ՍԱՄՎԵԼ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ
«Առավոտ»
02.11.2016
