«Վեց տարի է՝ Հալեպում էլեկտրականություն չկա: Ամիսներով ջուր չունեինք, հորեր փորեցին, որ մարդիկ ջուր խմեին: Տաքանալու հնարավորություն էլ չունեինք»,-այսօր «Հենարան» մամուլի ակումբում լրագրողներին պատմեց մեկ շաբաթ առաջ ընտանիքով Հալեպից Երեւան տեղափոխված Գոհար Գալստյանը:
Նա պատմեց, որ մինչեւ հայրենիքի ճանապարհը բռնելը՝ հրթիռակոծություններից պաշտպանվել են նկուղներում թաքնվելով. «Շատ նեղություններ տեսանք, բայց սեպտեմբերի երեսունի առավոտյան հրթիռներ էին նետվում: Երեխաներս դպրոցում էին: Վախի մեջ էի, ամուսինս ապահով տուն բերեց նրանց: Կեսօրին հրթիռն ամեն ինչ փլատակ դարձրեց, ամուսինս ու պստիկներս փլատակների տակ էին: Արյունոտված, վիրավոր վիճակում դուրս հանեցինք: Այնքան ծանր էր քարը, որ չկարողացա ամուսնուս հանել տակից, գոռում էի, որ օգնեն»:
Ոստիկանների եւ կառավարական զինվորների օգնությամբ Գոհար Գալստյանի ամուսնուն եւ երեխաներին հանել են փլատակների տակից եւ հեղափոխել հիվանդանոց:
«Երկրորդ հրթիռը տունս փլատակ դարձրեց, անգամ հագուստ չկարողացա գտնել, ամեն ինչ այրվեց»,-հուզվելով ասաց նա: Նաեւ տեղեկացրեց, որ բարերարը նրանց համար Երեւանում վեց ամսով տուն է վարձակալել:
Կարդացեք նաև
Հիմա ամուսիններն աշխատանք են փնտրում. «Պետք է աշխատենք, որ երեխաներն ապրեն»: Գոհար Գալստյանը Հալեպում երկար տարիներ բուժքույր է աշխատել, իսկ ամուսինը՝ պահակ:
Անդրադառնալով Հայաստանից Սիրիա ուղարկված հումանիտար օգնությանը՝ Գոհար Գալստյանն ասաց, որ հալեպահայերը քաղցրավենիքի եւ ծխախոտի կարիք չունեն. «Ժողովրդին փող է պետք՝ գումարի կարիք ունեն»:
Լուիզա ՍՈՒՔԻԱՍՅԱՆ
