Փոփոխված Ընտրական օրենսգիրքը Վանաձորում և Գյումրիում անցավ առաջին փորձությունը։ Եթե այլ բացթողումներ չդիտարկենք, միայն այն, որ արդյունքներն ամփոփելուց հետո քաղաքապետ ընտրելու հարցում բավականին խնդիրներ են առաջացել, ցույց է տալիս, որ նոր-նոր բարեփոխված ԸՕ-ում ամեն բան այնքան էլ հստակ չէ։ ԱԺ պետաիրավական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ, ՀՀԿ խմբակցության անդամ Հովհաննես Սահակյանին «Իրատեսն» այս առնչությամբ մի քանի հարց ուղղեց.
– Նոր ընտրակարգով ընտրությունները համարում են քաղաքական։ Հաջողվե՞ց քաղաքական ուժերի, գաղափարների ընտրություն անել, ոչ թե անձերի։
– Որոշակիորեն՝ այո, իսկ գաղափարական առումով դեռ ճանապարհ պետք է անցնենք, որ ընտրողը ծրագրերի, գաղափարների միջև ընտրություն կատարի։
Ավելին ասեմ. ընդդիմադիր առավելագույն ձայներ հավաքած ուժերը ոչ մի ծրագիր չէին ներկայացրել, ընդամենն ասում էին, որ պայքարում են ՀՀԿ-ի դեմ, և, որոշակի դժգոհության ալիքն ուղղորդելով, ստացան իրենց ձայները։ Ընդդիմադիրներից ոչ մեկը ծրագրային որևէ բան չի ներկայացրել։
Կարդացեք նաև
Օրինակ, Վանաձորում, եթե որևէ բան իրականացվել է, դա եղել է պետբյուջեի միջոցներով։ Մեր գործընկեր Էդմոն Մարուքյանն առաջարկ է ներկայացրել, և կառավարությունը ֆինանսավորել է այն։ Եթե բացենք միայն ՀՀԿ խմբակցության պատգամավորների առաջարկությունները, կպարզվի, որ նրանցից ոչ բոլորն են ֆինանսավորվում։
Գյումրիում էլ նույն ծրագիրն էր «Մենք պայքարում ենք ՀՀԿ-ի դեմ», բայց երբ փորձում ես հասկանալ՝ ինչու և ինչի համար են պայքարում, պարզվում է՝ «տակը» ոչինչ չկա։ Ի դեպ, Գյումրիում հատկանշականը նաև այն էր, որ իրենց «սուպերընդդիմություն» համարողներն ամենավերջին տեղերը զբաղեցրին։ Պարզ դարձավ նաև, որ բոլորին փնովելն այլևս չի գործում, անհրաժեշտ են իրական ծրագրեր ու պատկերացումներ, տեսլական։ 2017-ին հենց այս ձևաչափով պետք է գնալ խորհրդարանական ընտրությունների։
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Իրատես» թերթի այսօրվա համարում
