Կրթության փորձագետ, ԵՊՀ դասախոս Սերոբ Խաչատրյանը հոկտեմբերի 5-ին «Պոստ Սկրիպտում» ակումբում խոսեց ոչ միայն Ուսուցչի տոնից, այլեւ կրթության համակարգում առկա խնդիրներից:
Պարոն Խաչատրյանը փաստեց, որ Հայաստանն այն երկրներից է, որտեղ պաշտոնապես նշվում է ուսուցչի մասնագիտական տոնը, բայց միեւնույն ժամանակ ուսուցչի վերաբերյալ չկա համակարգված քաղաքականություն: «Վաղուց անցել են ժամանակները, երբ ուսուցիչը առաքյալ էր կամ աստված: Դա այն ժամանակ էր, երբ կրթության հնարավորություն փոքր թվով մարդիկ ունեին, իսկ հիմա պարտադիր կրթություն է, եւ մենք ունենք 100000-ավոր ուսուցիչներ, դրա համար նրանք այլեւս առաքյալ չեն ընկալվում»,-ասաց բանախոսը:
Սերոբ Խաչատրյանը նշեց, որ այսօր խորը անջրպետ կա ուսուցիչների եւ աշակերտների միջեւ. աշակերտներն օգտվում են ժամանակակից տեխնոլոգիաներից, ուսուցիչներն աշխատում են հին մեթոդներով:
Կարդացեք նաև
Կրթության փորձագետի ձեւակերպմամբ՝ ապրում ենք արագ փոփոխվող աշխարհում, եւ 21-րդ դարի ուսուցիչը պետք է իմանա, թե ինչ է անհրաժեշտ լինելու 20 տարի հետո աշխատաշուկա մտնող երեխային:
Նա նաեւ ասաց, որ ունենք վերբալիստական կրթական համակարգ, մինչդեռ ժամանակակից աշխարհում կրթական համակարգում միայն խոսքը բավարար չէ՝ ուսուցման եւ հաղորդակցման մեթոդները պետք է տարբեր ու հետաքրքիր լինեն:
Խոսելով գյուղական ուսուցիչների մասին, կրթության փորձագետը հավելեց, որ նրանց վիճակն ավելի ծանր է. «Շատ վտանգավոր է մարդկանց հետ աշխատող մարդուն միայնակ թողնելը: Սա հատկապես գյուղական ուսուցիչների խնդիրն է, նրանք պետք է վերապատրաստվեն գոնե 5 տարին մեկ անգամ»:
Ինչ վերաբերում է ուսուցչի միջին աշխատավարձին, այն շարունակում է ցածր մնալ: Սերոբ Խաչատրյանն ասում է. «Դա 60-65000 դրամ է, ճիշտ այնքան, որքան արժի ատամնաբուժական կլինիկաներում մեկ ատամը «պլոմբելը»: Փաստորեն, մեկ ատամի գին վճարելով՝ ուսուցչի վրա հսկայական ծանր բեռ ենք դնում: Մեր երկրում շատ է նաեւ ուսուցիչների թիվը, կա 25000 դրույք աշխատանք ու 34000-ից ավելի ուսուցիչ: Ունենք դպրոցներ, որտեղ ավելի շատ ուսուցիչ կա, քան աշակերտ»:
Բանախոսը փաստեց նաեւ, որ անցյալ ուսումնական տարում 6500 դպրոցական է արտագաղթել, ու վերադարձել է 2400-ը: Նրա խոսքերով, դա ռեկորդային ցուցանիշ է, կազմում է աշակերտության 1,1%-ը եւ նախորդ տարիներին արտագաղթած աշակերտների թիվը երբեք չի գերազանցել 4000-ը:
Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ