Հայրենակից մը Ֆրանսայէն հետեւեալ առարկութիւնը յղած է ինծի՝ յօդուածիս մէջ գործածուած «ազատագրուած տարածքներ» բառակապակցութեան մասին. կը վերարտադրեմ առանց փոփոխութեան.
«Դուն կ՛ըսես «Այս փաստաթուղթը պաշտօնապէս չէ հրապարակուած: Եւ սակայն բոլոր քաջատեղեակ աղբիւրներու վկայութեամբ՝ ան պայման կը դնէ, որ 1994ի Պիշքեքեան Զինադադարի պայմանագրով հայկական ուժերու իրաւասութեան տակ գտնուող եօթը ազատագրուած շրջաններէն հինգը անմիջապէս վերադարձուի Ատրպէյճանի իրաւասութեան, ի դիմաց անորոշ եւ անբովանդակ խոստումներու…»
«ԱԼ ՍՈՒՏ ԽՕՍԻԼԸ ԵՒ ԱՊՈՒՇՈՒԹԻՒՆՆԵՐ ԸՍԵԼԸ ԿԸ ԲԱՒԷ! Բիշքեկում ստորագրուած «հրադադար»ում ազատագրուած շրջաններ չեն նշւում, այլ՝ հայերի կողմից ԶԱՒԹԱԾ, ԳՐԱՒՈՒԱԾ տարածքներ, ինչը մինչեւ օրս հայերին, ուզենք թէ չուզենք, դարձնում է ագրեսոր բոլորի աչքին եւ ինչի համար հայերից պահանջւում է վերադարձնել ԳՐԱՒՈՒԱԾ շրջանները»:
Նկատի առնելով, որ այս ցաւալի շփոթը դեռ կը շարունակէ շրջան ընել քիչ մը ամէն տեղ, անհրաժեշտ կը համարեմ իմ պատասխանս բաժնել ընթերցողներուս հետ:
Իմ Պատասխանս՝
«Մայիս 5, 1994 թուակիր Պիշքեքեան (զինադադարի) Արձանագրութեան (Bishkek Protocol) բնագրին մէջ այդպիսի վերագրումներ առհասարակ չկան: Փաստաթուղթը կը զբաղուի հակառակորդ ուժերու յետքաշման եւ զինադադարի սահմանագիծի հաստատման խնդիրներով: Մէկ տեղ միայն կը գործածուի «գրաւեալ հողամասեր» բառակապակցութիւնը, առանց կողմնային վերագրման եւ զուտ թեքնիք առումով: Յիշեալ բառակապակցութիւնը պարզապէս կը վերաբերի պատերազմական գործողութեանց հետեւանքով ստեղծուած կացութեան եւ ինքնաբերաբար կը հաստատէ միջազգային law of occupation-ի օրէնքով նախատեսուած կողմերու իրաւունքները իրողապէս մէկզմէկու իրաւասութեան անցած հողամասերուն վրայ:
ԿԱՐՕ ԱՐՄԵՆԵԱՆ
Նյութի մանրամասները կարդացեք «Ասպարեզ»–ի կայքում
