Հայաստանի արդյունաբերությունում այս տարվա առաջին կեսին արձանագրվել է 8,9 տոկոս աճ: Պատկերացում կազմելու համար, թե շա՞տ է սա, թե՞ քիչ, հարկ է ներկայացնել, թե գումարային առումով դա ի՞նչ է նշանակում, համեմատություններ անցկացնել նախորդող ժամանակների եւ համադրություններՙ տնտեսության մյուս ճյուղերի վիճակի հետ:
Այն, որ հենց արդյունաբերությամբ է պայմանավորված տնտեսական ակտիվության 4,7 տոկոս աճը տարվա առաջին կեսին, խոսում է մեր տնտեսության մեջ այս ճյուղի ունեցած լուրջ դերակատարման մասին: Իհարկե, ներկայիս Հայաստանի արդյունաբերությունը ո՛չ ծավալային առումով, ո՛չ կառուցվածքով համեմատելու եզրեր անգամ չունի Խորհրդային Հայաստանի հզոր արդյունաբերության հետ, որի շնորհիվ Հայաստանն անվանում էին արդյունաբերական երկիր, բայց փաստ է նաեւ, որ այն ներկայումս զարգացման փուլում է գտնվում:
Գումարային առումով արդյունաբերական արտադրանքի ծավալը 2016-ի հունվար-հունիս ամիսներին հասել է մոտ 659 մլրդ դրամի: Սա երկրորդ ցուցանիշն է առեւտրի շրջանառության ծավալներից հետո: Ցավոք, վերջինս դեռ մոտ մեկ երրոդով ավելի մեծ ծավալներ ունի, քան արդյունաբերությունը: Այդուհանդերձ, արդյունաբերությունը կայուն քայլերով մեծացնում է իր ծավալները եւ հավանական է, որ մի քանի տարի հետո Հայաստանի տնտեսության մեջ ամենամեծ ծավալներն ունեցող ճյուղը դառնա:
Մյուս ճյուղերից բարձր աճ արձանագրվել է միայն ծառայությունների ոլորտում, գյուղատնտեսությունում աճը բարձր չի եղել, իսկ շինարարությունում եւ մանրածախ առեւտրի ոլորտներում արձանագրվել է անկում: Ընդ որում, կարեւոր է նաեւ, որ հաստատուն աճ է արձանագրվում արդյունաբերության ամենախոշոր ճյուղումՙ մշակող արդյունաբերությունում:
Կարդացեք նաև
Ամփոփելով, կարող ենք փաստել, որ Հայաստանի արդյունաբերության աճի տեմպերը բավարար են, բայց արդյունքներն ավելի ակնառու կլինեն, եթե այդ տեմպը գոնե պահպանվի առաջիկա տարիներին: Մենք պարզապես այլընտրանք չունենք, քան կրկին արդյունաբերական երկիր դառնալը:
Արա ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ազգ» շաբաթաթերթի այսօրվա համարում