Ծանր փորձութենէն ինչպէ՞ս դուրս եկաւ մեր երկիրը: Այո՛, փորձութիւն էր զէնքի միջոցաւ ընկերային արդարութեան եւ ազգային կարեւորագոյն խնդիրներու լուծում պարտադրելու խումբ մը հայորդիներու վտանգաւոր գործողութիւնը:
Յուսահատական թէ այլ հոգեվիճակով ձեռնարկուած նման գործողութիւններ հայկական իրականութեան մէջ ընդունելի չե՛ն կրնար ըլլալ՝ նախ ժողովրդավարական զարգացման գործընթացը վտանգելու, ապա ամբողջ ազգի ներաշխարհին վրայ հայու ձեռքով հայու արեան հեղումին ծանրագոյն նստուածք թողնելուն պատճառով:
Համաձայն ենք ու կ՛ընդգծենք նախագահի ելոյթին մէջ հնչած հաստատումը, թէ՝ «զէնքով եւ բռնութեամբ Հայաստանում հարցեր չեն լուծուելու»։
Անշո՛ւշտ, եթէ նախագահին յիշատակած դասական հակադարձութեամբ՝ զինեալները ուժի միջոցով չէզոքացնելու քայլին դիմուէր, ապա զոհերուն թիւը շատ աւելի բարձր պիտի ըլլար, եւ անոր քաղաքական եւ քարոզչական հետեւանքները իշխանութեանց համար շա՜տ աւելի ծանր կրնային ըլլալ:
Կարդացեք նաև
ԱԲՕ ՊՈՂԻԿԵԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ասպարեզ» օրաթերթի այսօրվա համարում
