ՀՀ կրթության և գիտության նախարար Լևոն Մկրտչյանն այսօր Գյումրիում պատասխանելով լրագրողների այն հարցին, թե ստեղծված իրավիճակում հրաժարական կտա՞ կառավարությունը, նախարարն ունի՞ նման տեղեկություն, ասաց.«Որևէ նման տեղեկություն ես չունեմ բնականաբար, ինքս որոշակի ոլորտի պատասխանատու եմ, քաղաքական կյանքից եկած և շարունակելու ենք աշխատենք մեր բնագավառում և ոլորտում, այսինքն որևէ այլ տեղեկություն չկա»: Ճշտող հարցին՝ այսինքն այս պահին դրված չէ՞ այդ հարցը. մամուլում անընդմեջ շրջանառվում է. «Մամուլը մի նախադասություն է գրում՝ ասում են ու հետո ինչ ուզում ես, կարող են գրել»:
Նախարարն, անդրադառնալով «Սասնա ծռերի» զինված հարձակմանն, ասաց. «Երբեմն հնարավոր է նույնիսկ լավ նպատակադրումով կատարել քայլեր, որի հետևանքները կարող են կործանարար լինել:
Այսինքն՝ այս իմաստով ես չեմ կարծում, որ այսպես միանգամից կտրուկ ուժային ձևաչափով լուծումներ տալը ճիշտ է, և այն, ինչ ընթանում է, մի քիչ երկարաձգված գործընթաց է, բայց երևի միակ տարբերակն է ՝ բանակցություններով խնդիրը կարգավորելը: Բայց նաև մենք պիտի հասկանանք, որ եթե պետությունը սուվերեն պետություն է, անկախ պետություն է, շատ կարևոր է այստեղ նախադեպային թույլատրություն չլինելը, որովհետեւ գիտեք ի վերջո նախադեպը կարող է քայքայել պետությունները, որոնք դեռ երկար կյանքի փորձ չունեն: Մենք ընդամենը 20-25 տարվա պետական շինարարության փորձ ունենք և նախադեպի գոյությունը կարող է առաջացնել մի այսպես ասած պատկերացում, որ ցանկացած խումբ կարող է իր համար ճիշտ նպատակի համար կատարել քայլեր, որից հետո մենք պարզապես պետություն և պետականություն չենք ունենա: Այսինքն՝ նուրբ պահն այստեղ է, ես հույս ունեմ, որ կկարգավորի, որովհետև, ի վերջո, պատասխանատվություն կա մեր ժողովրդի բոլոր շերտերի մեջ: Նույնիսկ այն շերտերը, որոնք քաղաքական փորձառություն կամ քաղաքական գիտելիքներ չունեն, բնազդով ունեն այդ պատասխանատվությունը: Մենք կարողացել ենք խուսափել այսքան ժամանակ մեր որոշ հարևանների տխուր փորձից այդ բնազդի շնորհիվ: Վստահ եմ, որ այս խնդիրն էլ կկարգավորի այդ նույն ձևաչափով. արդեն պատանդների արձակումը և բանակցային գործընթացն այդպիսի հույս տալիս է»:
Հարցին, թե զինյալ խմբի անդամներին որակավորումներ տրվեցին, ահաբեկիչներ անվանեցին, դուք ի՞նչ կարծիքի եք, պատասխանեց. «Գիտեք Գերագույն մարմնի հայտարարության մեջ հստակ այդ պատասխանները կան, անթույլատրելի է, իհարկե, գործող գնդի վրա հարձակումը և՛ ձևաչափը, և՛ ձևը, որով կատարվել է: Ի վերջո ունենք սպա, որը զոհվել է, և բացի զոհից, կրկնում եմ, շատ վտանգավոր է նախադեպը պետականության, երկրի անկախության իմաստով: Սա է հիմնականում… »:
Կարդացեք նաև
Հարցին՝ որպես բանակցային ելք նշվում է նաև ԱԺ-ի արտահերթ ընտրությունները, նախարարն ասաց. «Գործընթացը եթե տեղափոխվի քաղաքական դաշտ, քաղաքական գործառույթներ սկսվեն իրականացվել, այդտեղ արդեն տարբերակները շատ են, նաև առաջիկայում լինելու են ընտրություններ: Մենք սահմանադրական փոփոխություններ ենք իրականացրել և այդ սահմանադրական փոփոխություններն, ըստ էության, ամբողջ քաղաքական կառուցվածքը երկրի փոխվելու է, և արդեն գարնանը ընտրություններ են լինելու: Այս իմաստով առաջիկայում այնպես չէ, որ մի քանի տարի որևէ քաղաքական միջոցառում չի նախատեսված, մեծագույն փոփոխությունն ընդամենը 2017 թվականի սկզբին է և նաև շատ սահուն անցնելն այս փոփոխություններին՝ առանց արյունահեղության, առանց զինված ընդդիմության, ընդդիմադրության, շատ կարևոր է երկրի համար: Մեր երկիրը, ցավոք սրտի, այնպիսի շրջապատում է, որտեղ արտաքին ազդեցությունը շատ մեծ է և ցանկացած մեր վրիպումից անպայման կօգտվի մեր թշնամին: Սա մենք պետք է հասկանանք, սա շատ կարևոր է, սա պահանջում է պատասխանատվություն բոլոր կողմերից»:
Նախարարը, պատասխանելով այն հարցին, թե պատրաստ կլինի՞ իր պորտֆելը վայր դնել, եթե ստեղծված իրավիճակը հանգուցալուծվի կառավարության հրաժարականով, ասաց. «Ես միշտ իմ պորտֆելը վայր եմ դրել, երբ քաղաքական որևէ խնդիր առաջացել է: Գիտեք արդեն այդ պատճառով էլ 3-4 անգամ… Այստեղ խնդիրն անհատների մեջ չէ, պարզապես գիտեք, չի կարող զինված հարձակում լինել որևէ պետության մեջ, և այդ զինված հարձակման հետևանքով տեղի ունենան քաղաքական փոփոխություններ: Սա կարող է բերել նախադեպ, որ վաղը ևս ուրիշ խումբ նույն տիպի խնդիրներ դնի արդեն նոր ձևավորված իշխանության առջև: Դրա համար մենք շատ լուրջ պետք է հասկանանք, որ առնչվում ենք նաև պետական անվտանգության, պետության ինքնիշխանության, պետության գոյատևման հետ:
Ես նաև կխնդրեի, որ մամուլը ևս այս հարցերին ուշադրություն դարձնի, որովհետև էմոցիոնալ, հուզական լուծումները, փողոցում թելադրվող տրամադրություններից եկող լուծումները կարող են այդ պահին լուծում թվալ, բայց հետագայում այս երկրի տակ կարող են դնել այնպիսի ական, որի հետևանքով մենք կարող ենք շատ բան կորցնել: Ի վերջո մենք մեր պատմությունից, ես պատմաբան եմ, պիտի կարողանանք դասեր քաղել: Մենք շատ հաճախ պետականությունները կորցրել ենք նաև ընթացիկ լուծումներ որոնելով, որոնք թվում էին այդ պահի համար ճիշտ, բայց կարճ ժամանակ հետո կորցրել ենք: Մեր Արշակունյաց պետությունն այդպես ենք կորցրել, Բագրատունիներինը՝ մի ձևով, այսինքն՝ ժողովուրդները պետք է մի քիչ էլ իրենց անցյալից սովորեն»:
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
