Ըստ բուսաբանական, տեղային եւ տեխնոլոգիական հատկանիշների՝ մեղրը լինում է բազմատեսակ։ Բաժանվում է ծաղկի, ցողամեղրի եւ խառնակազմի տեսակների։
Մեղրը տարբերակվում է գույնով, համով, արտաքին տեսքով, բույրով, խտությամբ, ծաղկափոշու գերակշռող առկայությամբ եւ այլ հատկություններով եւ եթե չեք ուզում հատուկ փորձաքննության ենթարկել մեղրը` պարզելու համար նրա անարատության աստիճանը, ապա կարող եք հիշել եւ կիրառել մի քանի պարզ կանոն:
Մեղրի անարատությունը ստուգելու մի շարք միջոցներ կան։
Մեղրը ծորացնելիս հոսքը չպիտի կտրվի եւ շերտ-շերտ հավաքվի ամանի մեջ։
Մեղրով լի ամանի մեջ լավաշի փոքրիկ կտոր դնել, եթե այն չոր մնա ու չփափկի՝ ուրեմն մեղրն անարատ է։
Թղթի կտորի մի ծայրին մեղր քսել եւ մյուս ծայրից այրել, եթե թուղթը վառվելով հասնի մեղրին ու կրակը հանգչի, ուրեմն մեղրը մաքուր է։
Մեղրով լի գդալը կրակի բոցի վրա պահել, եթե մեղրը չայրվի ու չմոխրանա, ուրեմն մաքուր է։
Բյուրեղացած մեղրը մատով տրորելիս, եթե բյուրեղներն անմիջապես հալչեն, նշանակում է՝ մեղրն անարատ է։
Մեղրը չպետք է դնել սուր հոտ ունեցող ուտելիքների կողքին, այն պետք է պահել միայն ապակյա տարաների մեջ, մութ տեղում, որպեսզի չփոխվի մեղրի որակը եւ մեղրի գույնը չմգանա։
Կարդացեք նաև
Չի կարելի մեղրը պահել խոնավ տեղում, որովհետեւ տեղի կունենա խմորում եւ մեղրը կթթվի։
Մեղրով լի ամանի մեջ գդալ կամ դանակ պետք չէ թողնել՝ մեղրի որակի փոփոխումից խուսափելու համար։
Սառած մեղրը թուլացնելու համար մեղրով լի ամանը պետք է դնել տաք ջրի մեջ եւ ոչ թե կրակին։ Պետք է ջրիկացնել անհրաժեշտ քանակությամբ մեղր, որովհետեւ տաքացրած մեղրը շատ ավելի շուտ է ենթակա խմորման եւ որակափոխման։
Մետաղյա ամանի մեջ պահված մեղրը շատ շուտ է որակազրկվում եւ կորցնում համը։ Մեղրը երկար ժամանակ պահելու համար օգտագործել միայն կաղամախու, լորենու, բարդու փայտից պատրաստված տակառներ։
Պատրաստեց ԱՆՈՒՇ ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆԸ
«Առավոտ»
15.07.2016
