Ծախսերի օպտիմալացման ծրագրի շրջանակներում հաստիքների կրճատման գործընթաց սկսելու վարչապետի հայտարարությունից դեռևս ուշքի չեկած, կառավարությունը պետական ծառայողներին նոր անակնկալ է մատուցում` սոցիալական փաթեթի «հանգստի բաղադրիչը» 2017-2019 թթ կասեցնելու տեսքով, ինչը մարդկանց մոտ ապագայի նկատմամբ խուճապային տրամադրություն է ստեղծել:
Նշված կասեցումը ըստ էության ողջ սոցիալական փաթեթի կասեցում է, ինչը բացի «հանգստի բաղադրիչից» իր մեջ ներառում է նաև հիփոթեքային վարկի ամսական վճարի մարում, ուսման վճար, առողջության ապահովագրության լրացուցիչ ծառայությունների ձեռքբերում։
Պետական ծառայողներին զրկել սոցիալական փաթեթով տրվող գումարներից, նշանակում է նրանց զրկել ոչ այնքան հանգստի, որքան ընտանիքի սովորող անդամի ուսման վարձի և հիպոթեքային վարկի մարման չնչին հնարավորությունից:
Նշված գործընթացը պատճառաբանվում է այդ ոլորտում կատարված չարաշահումներով, ինչն ամենևին համոզիչ չէ: Եթե չարաշահումներ են հայտնաբերվել, ապա դրանով պետք է զբաղվեն իրավապահ մարմինները, և վերջիններիս գործողությունները կախված կամ պայմանավորված չեն «հանգստի բաղադրիչի» կասեցումով: Սոցիալական փաթեթի կարգապահ շահառուների մեղքը չէ, որ այդ գործընթացում չարաշահումներ են կատարվել,և նրանք չպետք է տուժեն այդ օրինազանցություններից:
Կարդացեք նաև
Տարիներ առաջ խոշոր չարաշահումներ հայտնաբերվեցին կենսաթոշակների վճարման բնագավառում, սակայն դա պատճառ չդարձավ, որպեսզի կասեցվեն կենսաթոշակների վճարումները:
Հանգստի բաղադրիչի կասեցումը, ինչպես նաև հաստիքների կրճատումները, ըստ էության, միտված են պետական բյուջեի ծախսերի բեռը թեթևացնելուն: Մինչդեռ բյուջեի ծախսերի կրճատման ուղիները կառավարությունը պետք է փնտրի այլ ոլորտներում:
Միանշանակ է, որ կառավարությունը հետքայլ է կատարում սոցիալական փաթեթի հատկացման իր հռչակած նպատակից, այն է` աշխատողների սոցիալական կարիքների բավարարում, աշխատողների մոտիվացում և աշխատանքի արդյունավետության բարձրացում, պետական մարմիններում և կազմակերպություններում աշխատանքի գրավչության բարձրացում, պետական մարմիններից դեպի մասնավոր հատված կադրերի հոսունության կրճատում:
Նշված գործընթացները նվազեցնում են աշխատողների և նրանց ընտանիքի անդամների սոցիալական պաշտպանվածության աստիճանը, մեծացնում անվստահությունը պետության սոցիալական քաղաքականության նկատմամբ, հանդիսանում են ևս մեկ խոչընդոտ երկրում սոցիալական համերաշխության հասնելու ճանապարհին:
Կասկածից վեր է, որ նշված գործընթացների արդյունքում կհամալրվի գործազուրկների բանակը, ինչը կխթանի արտագաղթին, իսկ արտագաղթն իրական վտանգ է մեր ազգային գենոֆոնդին:
Դավիթ Ավագյան
Հայաստանի պետհիմնարկների, ՏԻՄ-երի
աշխատողների ճյուղային հանրապետական
արհմիության իրավախորհրդատու
