Կարծիք կա, որ ՆԱՏՕ-ի վեհաժողովից հետո հատկապես ամեն ինչ կախված է Հայաստանի հետագա արտաքին քաղաքականությունից։ Եթե շարունակենք Ռուսաստանի պոչը բռնած քայլել, ապա ՆԱՏՕ-ն, Արեւմուտքը եւ միջազգային հանրությունը երես կթեքեն մեզնից եւ կպաշտպանեն հարցի լուծման Ադրբեջանի տեսլականը։ Շատ հեշտ է այս տեսակետը մերժելը՝ ասելով, որ եթե ԱՄՆ-ի պոչը բռնենք, Ռուսաստանը կանցնի Ադրբեջանի կողմը։ Ուզում ենք ասել՝ սա խաղ չէ, որ ՀՀ իշխանություններին խորհուրդ տանք այսպես խաղալ կամ այսպես չխաղալ։ Ամեն ինչ կախված է աշխարհաքաղաքական հետագա զարգացումներից, որոնցից ոչ մի երկիր, անգամ Մեծ Բրիտանիայի նման երկիրը, ապահովագրված չէ։
Մի այսպիսի հասարակ հարց՝ ՆԱՏՕ-ի վեհաժողովում հավատացի՞ն, արդյոք, Սերժ Սարգսյանի այն խոսքին, որ եթե իրացվի Ղարաբաղի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքը, եւ ճշտվի Ղարաբաղի կարգավիճակը, կփոխվի նաեւ ստատուս քվոն։ Բնականաբար՝ չհավատացին, որովհետեւ ՆԱՏՕ-ի վեհաժողովում ախմախներ չկան, եւ այնտեղ բոլորը հասկանում են, որ Սերժ Սարգսյանը չի կարող իր ստորագրությամբ տարածքներ վերադարձնել եւ ստատուս քվո փոխել։
Այդքան բան կարողացող Սերժ Սարգսյանն ավելի հեշտ կկարողանար նաեւ ճանաչել Ղարաբաղի անկախությունն ու Ղարաբաղի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքը։ Ի՞նչն է խանգարում Սերժ Սարգսյանին։ Մեր կարծիքով՝ հենց այն, ինչը խանգարում է տարածքներ հանձնել եւ լուծել Արցախի հարցը։
Էդիկ ԱՆԴՐԵԱՍՅԱՆ
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
