Հունիսի 30-ին տեղի է ունեցել ԼՂՀ 6-րդ գումարման Ազգային ժողովի 3-րդ նստաշրջանի եզրափակիչ լիագումար նիստը: Նիստին ԱԺ «Դաշնակցություն» խմբակցությունը հանդես է եկել հայտարարությամբ, որը ներկայացրել է խմբակցության ղեկավար Դավիթ Իշխանյանը:
Հայտարարություն
Մեկ տարուց ավել է` ինչ իր աշխատանքներն է սկսել ԼՂՀ 6-րդ գումարման ԱԺ-ն:
Անցած մեկ տարվա ընթացքում մենք առնչվել ենք բազմաթիվ հիմնախնդիրների հետ՝ քաղաքական, տնտեսական, սոցիալական, պետական կառավարման համակարգի և այլն:
Կարդացեք նաև
Հավատարիմ 2015թ. նախընտրական քարոզարշավի սկզբունքներին` ԱԺ «Դաշնակցություն» խմբակցությունն անցած տարվա ընթացքում փորձեց իր հնարավորություններն ի սպաս դնել օրենսդրական դաշտի, օրենսդիր-գործադիր հարաբերությունների, հասարակության հետ մշտական կապի ապահովման, խորհրդարանական դիվանագիտության զարգացման և այլ ուղղություններում տարվող աշխատանքների մեջ:
«Դաշնակցություն» խմբակցության համար որքանով կարևոր էր արտաքին ճակատի վրա տարվող աշխատանքները, անվտանգության հիմնախնդիրները, նույնքանով էլ ընդգծելի էր ներքին կյանքին առնչվող բոլոր հարցերը:
Կարևոր մի գործընթաց է նաև երկրում՝ Սահմանադրական բարեփոխումների իրականացումը և պառլամենտական համակարգի արմատավորումը, որը, մեր գնահատմամբ, իր ազդեցությունը կունենա և խթան կհանդիսանա Ղարաբաղի հիմնահարցի կարգավորման վրա:
Սակայն խորհրդարանում գործող «Դաշնակցություն» խմբակցության համար հարցերի հարցը, ինչպես նախկինում, մնում է Ղարաբաղի չհանգուցալուծված հիմնախնդիրը՝ իր բոլոր երևացող ու չերևացող կողմերով:
Վերջին տարիներին բանակցությունների միջոցով Արցախյան հիմնախնդրի լուծումը, Ադրբեջանի հավակնող առավելապաշտական պահանջների պատճառով, անընդհատ ձախողվել է:
Հիմնախնդրով զբաղվող և տարածաշրջանում իրենց շահերը հետապնդող որոշ երկրներ ու միջազգային ուժեր տարիներ շարունակ իրենց մոտեցումներով կեղծ հավասարության նշան են դրել կողմերի միջև՝ դրանով ոգևորելով Ադրբեջանի ագրեսիվ նկրտումները:
Այդ գործելաոճը տարիների ընթացքում դարձել է իշխող՝ առանց ԼՂՀ ժողովրդի կարծիքն ու մոտեցումները հաշվի առնելու:
Այդ գործելաոճի արդյունքում բանակցությունների նյութ են դարձել սկզբունքներ ու ծնվել փաստաթղթեր, որոնք ամբողջապես անտեսում են Արցախի ժողովրդի իրական ու իրավական իրավունքները:
Հենց այդ ամենի արդյունքն են ապրիլյան իրադարձությունները՝ իրենց բոլոր հետևանքներով:
Ապրիլյան պատերազմական գործողությունների ավարտին և երկու նախագահների Վիեննայի ու Ս. Պետերբուրգի հանդիպումներից հետո, այսօր թե՛ միջազգային, թե՛ հայկական շրջանակներում խոսք է գնում Արցախի հիմնախնդրի խաղաղ կարգավորման բանակցությունների մասին: Տարաբնույթ ու հակասական տեսակետները կողմերի դիրքորոշման ձևակերպումների վերաբերյալ որոշ մտահոգություններ են առաջացնում:
Առ այդ ԼՂՀ ԱԺ «Դաշնակցություն» խմբակցությունը մեկ անգամ ևս բարձրացնում է և վերահաստատում, որ՝
– Արցախի Հանրապետության անկախության միջազգային ճանաչումը շարունակում է մնալ արտաքին ճակատում մեր գործունեության անկյունաքարային հարցերից մեկը: Բանակցությունների առկայությունը չի կարող արգելք համարվել ԼՂՀ Անկախության ճանաչմանը: Ընդհակառակը՝ տարբեր մակարդակի ճանաչման քայլերը կզսպեն Ադրբեջանին և նրան կմղեն կառուցողական կեցվածք դրսևորելու: Ուրեմն հարկ է շարունակել ԼՂՀ միջազգային ճանաչման խնդրի հետապնդումը:
Որպես ԼՂՀ անկախության ճանաչման և անվտանգության երաշխիք՝ անհրաժեշտ է, հետամուտ լինել ՀՀ և ԼՂՀ միջև ռազմաքաղաքական դաշինքի կնքմանը:
Համախմբել համայն հայության ներուժը՝ Արցախյան հիմնախնդիրը ազգային- ազատագրական և ինքնորոշման պայքարի դաշտում պահելու համար:
Բանակցային գործընթացում առաջնորդվել Արցախի ժողովրդի 1991թ. անկախության և 2006թ. ԼՂՀ Սահմանադրությամբ ամրագրված համաժողովրդական հանրաքվեներով արդեն իսկ կայացած կամարտահայտությամբ:
– Արցախի հարցի լուծման ներկա փուլում ԼՂՀ-ն դարձնել բանակցային գործընթացի լիիրավ մասնակից:
Անթույլատրելի է խոսել հայկական կողմի որևէ զիջման մասին: Լեռնային Ղարաբաղի բնակչությունը կիրառել է իր ինքնորոշման իրավունքը միջազգային իրավունքի և ԽՍՀՄ Սահմանադրության հիման վրա:
1991-1994թթ. Ղարաբաղի և Ադրբեջանի միջև մղվող պատերազմում Ադրբեջանը նախահարձակ էր: ԼՂՀ-ն պաշտպանեց անվտանգ ապրելու իր իրավունքը և հաջողեց դրանում: Ադրբեջանը պատասխանատու է պատերազմ սկսելու և դրա բոլոր հետևանքների համար:
Ադրբեջանի կողմից 1994-1995թթ. զինադադարի ռեժիմը խախտելու, չեղյալ համարելու բոլոր ճիգերը պետք է դատապարտվեն միջազգային հանրության կողմից:
Միջազգային հանրությունը պետք է հավելյալ ճիգեր գործադրի՝ վերսկսելու Արցախ-Ադրբեջան սահմանի երկայնքով զինադադարի պահպանումը:
Միաժամանակ շեշտում ենք, որ ԼՂՀ անվտանգության երաշխավորը, նախ և առաջ, ԼՂՀ Պաշտպանության բանակն է ու հայ զինվորը:
