Ցանկացած գնով իշխանությունը պահելու մոլուցքով՝ Սերժ Սարգսյանը ֆարսի է վերածում մեր հանրության քաղաքական կյանքը, անընդմեջ ահաբեկելով քաղաքացիներին՝ հորինված զինված հեղաշրջումներով:
Ժիրայր Սեֆիլյանին երկրում զինված հեղաշրջում ծրագրելու եւ իրականացնելու փորձով ներկայացված մեղադրանքը շինծու է: «Սպիտակ թելերով կարված» այդ գործի քննության միակ արդյունքն է լինելու Հայաստանում քրեական ռեժիմի նենգության բացահայտումը:
Քառօրյա պատերազմի ստվերային կողմի վարագույրը բարձրացնելով՝ Ժիրայր Սեֆիլյանը սպառնաց Ալիեւ-Պուտին-Սարգսյան պայմանավորվածություններին:
Սանկտ-Պետերբուրգում եռակողմ հանդիպումից առաջ փնթի ձեւով իրականացված քաղաքական հետապնդման այս դրսեւորմամբ՝ Սերժ Սարգսյանը ընդգծեց իր անձնական պատրաստակամությունը պետության ողջ ուժը ծառայեցնել մեր հայրենիքի համար դավադրական «զիջումներ՝ ոչնչի դիմաց» գործարքում: Սեփական ժողովրդի դեմ պատերազմի դուրս եկած մարդու այս արարքը արժանացավ Իլհամ Ալիեւի գնահատանքին:
Կարդացեք նաև
Հունիսի 20-ը հայ ժողովրդի պատմության մեջ այլեւս մնաց, որպես ազգային խայտառակության օր:
Երևան, 21 հունիսի 2016 թ
Ինչու է լռում Արցախը
Այսօր կան մարդիկ դառը ճշմարտությունն կուլ են տալիս, որ Վիեննայի հանդիպման արդյունքում Սերժ Սարգսյանի համաձայնությամբ որոշվել է արդեն հունիս ամսին առանց Արցախցու համաձայնության, թռնել Արցախցու գլխի վրայից:
Մինչ Ապրելյան դիվերսիոն համաձայնվեցված գործողությունները ռուս դիվանագետ Սերգեյ Լավրովի հետ,Մոսկվան բազմիցս պնդել է, որ Ղարաբաղի խաղաղ կարգավորման հարցը պետք է լուծվի քայլ առ քայլ:Ըստ Ռուս դիվանագետ Սերգեյ Լավրովի պետք է վերադարձնել Ադրբեջանին հինգ օկուպացված շրջանները:
Ւրականացվեց այն ինչ որ գրում էինք ժամանակին,այսօր,Սերժ Սարգսյանը առանց համաձայնության գալով թե Հայաստնի թե ԼՂՀ ժողովրդի հետ,տվել է իր բանավոր համաձայնությունը որպես փոխզիճման առաջին քայլ, հանձնել Ազերին հինգ օկուպացված շրջանները:Այս իրավիճակում Արցախի իշխանությունները պարտավոր են անհապաղ հայտարարել, որ առանց իրենց մասնակցության ինքնքորոշված արցախահայության ճակատագիրը տնօրինելու ցանկացած փորձ իրավական ուժ չունի և այդ իսկ պատճառով չի կարող կյանքի կոչվել:
Չհարգելով ԼՂՀ Սահմանադրությունը,Սերժ Սարգսյանը ոտնահարել է այն ,
Արցախի տարածքային ամբողջականությունը ոչ միայն հանձնելով Ադրբեջանին 800 հեկտար տարածք, այլ համաձայնվելով որպես Արցախի անքակտելի մաս ԼՂՀ Սահմանադրությամբ ամրագրված տարածքները դիտարկել իբրև ընդամենը «անվտանգության գոտի», որը արդեն դարձավ սակարկությունների առարկա:
Վիեննայում կայացած բանակցությունների արդյունքը քողարկեց և թաքցրեց հայ ժողովրդից իսկ այսօր նա տվեց իր համաձայնությւնն վերադարձնել Ադրբեջանին հինգ օկուպացված շրջանները:
Հարց է առաջանում՝ ինչու՞ են լռում Արցախի իշխանությունները: Նրանք լռելու իրավունք չունեն՝ պետք է հստակ ներկայացնեն իրենց դիրքորոշումը և տեր կանգնեն իրենց իրավունքներին: