28 մայիսի 2016 թ. Երևան
Այս օրերին Ադրբեջանը հարաբերական անդորր է պահպանում իր երկրում հունիսին անցկացվող «Ֆորմուլա 1» Եվրոպական մրցարշավը չձախողելու նպատակով, այլ ոչ թե միջազգային հանրության ջանքերի շնորհիվ: Այդ մրցարշավն անցկացնելուց հետո նա վերսկսելու է սողացող պատերազմի մարտավարությունը, որը ենթադրում է նաև «ապրիլյան» տիպի լարվածության ալիքներ: Դժվար է պատկերացնել, որ երբևէ Ադրբեջանի ձեռքերն այսպես կապված կլինեն: Ուստի մինչ մրցարշավի մեկնարկը հայկական կողմը աննախադեպ հնարավորություն ունի անգամ առանց կրակոցի հետ բերելու կորցրած տարածքները:
Եթե Երևանը կամ Ստեփանակերտը դրանք հետ վերադարձնելու հստակ պահանջ ներկայացնեն Բաքվին՝ հակառակ դեպքում սպառնալով ուժով վերականգնելու Արցախի տարածքային ամբողջականությունը, ապա Ադրբեջանը, ամենայն հավանականությամբ, հետ կքաշվի մինչև ապրիլի 1-ի բնագծերը: Նման ազդեցություն կարող է ունենալ նաև հարձակման նպատակով մեր զորքերի ցուցադրաբար կուտակումը համապատասխան ելման դիրքերում: Բնականաբար՝ այս երկու քայլի համադրումն ավելի արդյունավետ կլինի:
Անշուշտ, գոնե տեսականորեն պետք չէ բացառել նաև այն սցենարը, որ Ադրբեջանը միանգամից չի կատարելու հայկական կողմի պահանջը, ինչի պարագայում նա ստիպված է լինելու այդ տարածքները հանձնել մեր փոքրածավալ ռազմական գործողությանը լուրջ դիմադրություն ցույց չտալով և նահանջելով: Երկրորդ դեպքում տարածքների ազատագրման գործողությունը պետք է կատարվի արդեն սերունդ տված միջին տարիքի կամավորների ուժերով:
Կարդացեք նաև
Այս երկու սցենարների դեպքում էլ կարող ենք վստահ լինել, որ Ադրբեջանը լայնածավալ գործողություններ չի ձեռնարկելու և, ի վերջո՝ զիջելու է գրաված տարածքները: Իսկ եթե այս օրերի բացառիկ հնարավորությունը չօգտագործվի, ուրեմն այս ամենը՝ Ադրբեջանի ապրիլյան ագրեսիան, Արցախի Պաշտպանական բանակի անպատրաստ վիճակը, մեր հակահարձակման կասեցումը, տարածքների կորուստը թաքցնելու միտումը և դրանց հետևած մյուս բոլոր գործողությունները դավադրություն է, որին մասնակցում է նաև Սերժ Սարգսյանը:
վերջին մէկ նախադասութեամբ,
ծիծաղելի եւ անհեթեթ դարձաւ ամբողջ ելոյթը – մինչ կարող էր հետաքրքրական լինել, քանզի կարծես այս անգամ սովորականից մի քիչ աւելի մտածված է հնչում –
պարոնը թերեւս պէտք է մի պահ մտածէ թէ որքան աւելի վատ են լինելու իր մասին կարծիքները, դաւադրական տեսութիւնների տեսանկիւնից…