ՀԱՊԿ-ն քառօրյա պատերազմի օրերին հայտնի չէ, թե որտեղ էր: Ընդհանրապես հայտնի չի լինում, թե այդ կառույցը Հայաստանի համար անվտանգային սրված խնդիրների պարագայում որտեղ է կարողանում բարեհաջող ծվարել: Եվ ահա, ռազմա-քաղաքական տեսանկյունից Հայաստանի հետ դաշնակցության որևէ նշույլ չցուցաբերող կառույցը Հայաստանում անցկացնում է ոստիկանական զորավարժություններ:
Հայաստանին և Լեռնային Ղարաբաղին սահմանից են սպառնում, ադրբեջանական ագրեսիան է հետ մղվել, Ալիևը դեռևս չի հանդարտվում և ցույց չի տալիս երկարատև հանդարտության նշաններ, իսկ Հայաստանի ռազմա-քաղաքական դաշինքը Հայաստանում ոչ թե ռազմական, այլ ոստիկանական ցուցադրություններ է անում:
Եվ, բնականաբար, հարց է առաջանում, թե ո՞ւմ և ի՞նչ է ցուցադրում ՀԱՊԿ-ն՝ Հայաստանի հակառակորդների՞ն է որևէ բան ցույց տալիս, թե՞ Հայաստանի քաղաքացիներին, եթե նկատի առնենք այն, թե ՀԱՊԿ անդամ երկրների ամբողջատիրական կամ ավտորիտար իշխանությունների համար ինչ գործիք է ոստիկանությունը և ինչ խնդիրներ են դրանով ավելի շատ լուծվում: Ոստիկանությունը այդ երկրների համար քաղաքական գործիք է, որի նպատակը քաղաքացիական որևէ դժգոհություն լռեցնելը կամ ինչպես նախկին ոստիկանապետերից մեկը կասեր՝ «օրորոցում խեղդելն» է:
Եվ ահա, Հայաստանի ռազմա-քաղաքական անվտանգության դաշինքը ոչ թե հակառակորդին է ցույց տալիս, որ հայկական անվտանգության և շահերի դեմ ագրեսիան կխեղդի օրորոցում, այլ կազմակերպում է ներքին կյանքում ինչ-որ պատրաստակամության ցուցադրություններ: Եվ սա իսկապես խորհրդանշական հանգամանք է մի բլոկի համար, որը իբրև սպառնալիք ավելի շատ խոսել և խոսում է «գունավոր հեղափոխությունների», քան որևէ այլ բանի մասին:
Կարդացեք նաև
Մուսա ՄԻՔԱՅԵԼՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ժամանակ» օրաթերթի այսօրվա համարում
