Ռազմավարական և ազգային հետազոտությունների հայկական կենտրոնի ղեկավար Մանվել Սարգսյանի համոզմամբ, քառօրյա պատերազմից հետո Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ իրավիճակն արմատապես փոխվել է: Ըստ նրա, փոխվել են նաեւ բանակցային գործընթացի շեշտադրումները:
Մանվել Սարգսյանը մտահոգված է, որ այդ արմատական փոփոխություններից իշխանությունները կարծես թե տեղյակ չեն, կամ էլ լավ չեն հասկացել՝ ինչ է փոխվել. «Իսկ պատերազմից խուսափել հնարավոր չէ: Ադրբեջանը որդեգրել էր մի քաղաքականություն, այն կոչել ռազմական դիվանագիտություն, որ սահմանային միջադեպերով ազդի բանակցությունների վրա:
Դեռ 2014-ից նկատվում էր, որ Ադրբեջանն այդ քաղաքականությունն է վարում և ազդում է բանակցությունների վրա: Հայկական կողմն էլ պատժիչ գործողությունների քաղաքականություն որդեգրեց՝ սանձահարման զսպող դոկտրին, որն իրականացվեց օգոստոսին, բավական արդյունավետ: Ադրբեջանը փոխանակ հետ կանգներ, անցավ դիվերսիոն գործողությունների, սկսեց կիրառել մեծ տրամաչափի զենքեր: Փաստ էր, որ Ադրբեջանի դոկտրինն իրեն տապալեց, իրեն գցեց մի վիճակի մեջ, որից ելք չկար: Մինսկի խումբն այդ ժամանակ Ադրբեջանին հասցեական կոչ արեց, հորդորեց ստանձնած պարտավորությունները կատարել»:
Ինչից հետո, քաղաքագետի մեկնաբանմամբ, սկսվեց միջազգային խառնակչությունների փուլը եւ արտահայտվեց ԵԽԽՎ-ում՝ Սարսանգի ջրամբարի մասին բանաձևի ընդունմամբ. «Մենք պետք է հասկանանք՝ Ադրբեջանի պատերազմը մտածվա՞ծ էր, թե՞ ոչ: Ադրբեջանը, կարծում եմ, որ ճար չուներ, ստիպված էր պատերազմել՝ չհասկանալով, թե ինչ հետևանքների դա կարող է հանգեցնել: Երբ շախմատ խաղալիս չգիտես ինչ անես, շախմատի տախտակը վերցնում գետնով ես տալիս»:
Կարդացեք նաև
Արփինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ
