Հարցազրույց ՀՀԿ խորհրդարանական խմբակցության ղեկավար ՎԱՀՐԱՄ ԲԱՂԴԱՍԱՐՅԱՆԻ հետ
-Պարոն Բաղդասարյան, կարծես թյուրընկալում եղավ ԼՂՀ-ն ճանաչելու մասին օրենքի նախագծի վերաբերյալ գործադիրի դիրքորոշման առնչությամբ:
-Պետք է հասկանալ, որ գործադիրը ոչ թե նախագծին տվեց դրական կամ բացասական կարծիք, այլ հավանության արժանացրեց նախագծի վերաբերյալ կառավարության եզրակացությունը, որում գրված է. «ՀՀ կառավարությունը ներկայացված օրենքի նախագծի ընդունումը պայմանավորում է Հայաստանի եւ Արցախի միջեւ քննարկումների արդյունքներով՝ հաշվի առնելով հետագա զարգացումները, այդ թվում՝ նաեւ արտաքին գործոնները»:
Սա կարեւոր, դիվանագիտական մեկնաբանություն է: Այնուհետ ԱԳՆ-ն հանդես եկավ հայտարարությամբ՝ նշելով, որ «ԱԺ երկու ընդդիմադիր պատգամավորների նախաձեռնության վերաբերյալ կառավարության եզրակացության շուրջ ասեկոսեներն անտեղի են: Կառավարության եզրակացությունը չի նշանակում հավանություն այդ նախաձեռնությանը»:
Կարդացեք նաև
Հիմա տանք ստեղծված իրավիճակի պատկերը: Խնդիրը հետեւյալն է. քառօրյա պատերազմից անմիջապես հետո արդեն իսկ մեզանում արտահայտվեցին տրամադրություններ, որ կա՛մ պետք է դնել ԼՂՀ ճանաչման խնդիրը, կա՛մ ԼՂՀ-ի հետ ռազմաքաղաքական դաշինքի համաձայնագիր պատրաստել:
Հիշո՞ւմ եք, այդ օրերին նախագահ Սերժ Սարգսյանը հանդիպեց օտարերկրյա դեսպանների հետ ու հայտարարեց, որ նման իրավիճակում, երբ ագրեսոր Ադրբեջանը խախտում է բոլոր պայմանավորվածությունները ու գնում լայնածավալ գործողությունների, Հայաստանին այլ բան չի մնում, քան պատրաստել ռազմաքաղաքական դաշինքի համաձայնագիր:
Սրան հաջորդեց Ադրբեջանի հայտնի խնդրանքը հրադադարի մասին: Ու քանի որ Հայաստանը երբեք չի եղել պատերազմի հրձիգ, մշտապես հավատարիմ է մնացել 94-ին ստորագրված հրադադարի եռակողմ պայմանագրին, բնականաբար ընդունեց հրադադարի ռեժիմը:
Քառօրյա պատերազմը մոտեցումներ փոխեց, եւ պատահական չէ, որ հանրապետության նախագահը հայտարարեց, թե բանակցային գործընթացի վերսկսման համար անհրաժեշտ է երեք կարեւոր քայլ. առաջին՝ վստահության հետաքննության մեխանիզմների ներդնում, երկրորդ՝ հասցեական հայտարարությունների հնչեցում, որոնք պարզորոշ ցույց կտան, թե ով է իրական ագրեսորը, ով է պատերազմի հրձիգը, երրորդ՝ երաշխիքներ միջազգային կառույցների կողմից, որ Ադրբեջանը չի գնա նոր ագրեսիայի եւ ահաբեկչության ԼՂՀ ժողովրդի նկատմամբ:
Այսօր գնդակը գտնվում է Ադրբեջանի դաշտում: Եվ եթե ԼՂՀ ճանաչման հարցում մենք փոքր-ինչ շտապողականություն ցուցաբերենք, ապա կարող ենք գնդակը Ադրբեջանից տեղափոխել մեր դաշտ:
«Գաստրոլների» սիրահարներին խորհուրդ կտամ. պետք չէ նման նախաձեռնություններով ցույց տալ, թե դուք եք ամենից «պատրիոտը»: Իշխանությունը նման խնդիր չունի, մեր նպատակը մեկն է` գործընթացը չվտանգել:
Արմինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ
Հրապարակումն ամբողջությամբ՝ «Հայոց աշխարհ» թերթի այսօրվա համարում:
