Պատգամավոր Թեւան Պողոսյանը հանդես է եկել օրենսդրական նախաձեռնությամբ: Ըստ որի, առաջարկում է պետականորեն երաշխավորել 18 տարին լրացած պարտադիր զինվորական ծառայության զինակոչվող քաղաքացիների սեռաբջիջների պահպանությունը:
Aravot.am-ը այս մասին զրուցեց ազգագրագետ Հրանուշ Խառատյանի հետ: Նա համարում է, որ երեւույթը մի ծանր վերապահում է պարունակում, հարց է առաջանում, թե ո՞վ է զորակոչիկի մահից հետո այդ սեռաբջիջի նկատմամբ վերահսկողություն ունենալու:
«Ի՞նչ է նշանակում զորակոչիկի սեռաբջիջի պաշտպանություն, այսինքն՝ իմաստը ո՞րն է՝ հայկական հատուկ գենի փոխանցո՞ւմ, թե՞ կոնկրետ այդ մարդու ընտանիքի ժառանգականության շարունակության պաշտպանություն: Հետո՝ այդ սեռաբջիջը ինչպե՞ս են փոխանցում: Ես այստեղ մի տարօրինակ, անհասկանալի բան եմ տեսնում: Կարծես թե նորակոչիկին հենց այն գլխից դատապարտել են մահվան»,- ասաց նա:
Նկատառմանը, թե մահվանից հետո հնարավոր է զորակոչիկի կինը ցանկանա սերունդը շարունակել, Հրանուշ Խառատյանը պատասխանեց. «Իհարկե՛, այն տարիքն է, որ կարող է բոլորն են սիրահարված, մի մասն էլ մի երեխա ունի, երկու երեխա ունի, կարող է՝ ուզում է հինգը, վեցը ունենա: Նրանք պիտի հարցնե՞ն՝ եթե չվերադառնաս քո սեռաբջիջը շարունակենք երրորդ, չորորդ երեխաների մեջ»:
Կարդացեք նաև
Ամի ՉԻՉԱԿՅԱՆ
Ինչպես միշտ՝ ծայրահեղությունների մեջ եք ընկնում:Ով կուզենա, ինքը կհոգա այդ մասին: Դա շատ անձնական հարց է:
Հոգեբանական տեսանկյունից բացարձակ սխալ նախաձեռնություն է: Մնացած բոլոր առումներով կծկտուր տրամաբանական հիմնավորումները ուղղակի մտավարժանք են:
Ընթերցողին խորհուրդ կտայի կարդալ Լուսինե Հովհաննիսյանի “Տեղեկանք մահվան մասին՝ տրված կենդանության օրոք” հոդվածը այս թեմայի շուրջ:
https://civilnet.am/2016/05/03/lusine-hovhannisyan-voices-tevan-poghosyan-law-initiative/#.Vyias_l97Dc