Տնտեսագիտության դոկտոր, պրոֆեսոր Արմեն Ճուղուրյանը և ֆիզմաթ գիտությունների թեկնածու, ՀՀ ԲՈՀ-ի փոխնախագահ Ատոմ Մխիթարյանը գտնում են, որ կրթական համակարգում երրորդ աստիճանի կրթությունը՝ ասպիրանտուրան, պետք է փոխարինվի դոկտորանտուրայով:
Իրենց առաջարկը նրանք հիմնավորել են «Ասպիրանտուրայից դոկտորանտուրա» գրքույկում: 
«Ասպիրանտուրան հայեցակարգային լուրջ փոփոխությունների կարիք ունի, որովհետև այդ համակարգը մենք ժառանգել ենք Խորհրդային Միությունից, և այսօր գործող գիտության շուկան այդ համակարգի հետ արդեն անհամաձայնություններ ունի»,- «Նոյյան տապան» լրատվական կենտրոնում այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց Արմեն Ճուղուրյանը:
Նրա փոխանցմամբ՝ այս գրքույկում իրենք ցույց են տալիս, թե ինչու և ինչպես է պետք խորհրդային ասպիրանտուրայից սահուն կերպով անցում կատարել դեպի արևմտյան դոկտորանտուրա, որը նույնպես կրթական երրորդ աստիճան է ենթադրում. «Ժամանակներն են մեզ պարտադրում անցում կատարել ու կազմակերպել արևմտյան չափանիշներով երրորդ աստիճանի կրթություն»,- ընդգծեց նա:
Կարդացեք նաև
Գրքույկի համահեղինակների դիտարկմամբ՝ ասպիրանտուրան հաճախ ծառայում է անհատների կարիերային՝ չնպաստելով գիտության շարունակական զարգացմանը: Մինչդեռ, այն պետք է ծառայի ոչ թե կարիերա ձևավորող անհատի (որը, դառնալով գիտության թեկնածու, մոռանում է գիտությունն ու իր անձնական շահերն է հետապնդում), այլ երկրի շահերին:
«Ատենախոսության նորույթները ոչ թե թղթի վրա պետք է մնան, այլ ծառայեն երկրին: Այսօր չկա այն համակարգված մեխանիզմը, որը կստիպեր ատենախոսական, գիտական նորույթները, ինովացիոն առաջարկները կյանքի կոչել: Պետք է այնպես անել, որ գիտությունը փոխկապակցվի երկրի սոցիալ-տնտեսական զարգացմանը»,- ասաց Արմեն Ճուղուրյանը:
«Այսինքն՝ ատենախոսության պաշտպանությունը Հայաստանում հիմնականում ինքնանպատակ է դառնում,- հավելեց Ատոմ Մխիթարյանը.- շատերն են գնում դրան, և ատենախոսության պաշտպանությամբ էլ ավարտվում է նրանց ներդրումը գիտության մեջ:
Այն առաջարկները, որոնք մենք ներկայացնում ենք գրքույկում, պիտի նպաստեն, որ դրանք հետագա կիրառություն ունենան ու կարողանան ներդրվել: Ի վերջո, գիտությունը ոչ թե ինքնանպատակ պետք է լինի, այլ ծառայի տնտեսության զարգացմանը»:
Սիրանուշ ՀԱՅՐԱՊԵՏՅԱՆ
ԽՍՀՄ-ը միշտ հիշվում է վատ օրնակով: Խնդրում եմ համաեմատել այն ժամանակվա պաշտպանած և այժմյա պաշտպանած թեկնածուական ատենախոսությունների նորույթները: Ծիծաղելի է, նույնիսկ համեմատության եզրեր չկան:Իմ ժամանակվա թեկնածուական դիսերտացիաները , որոնք պաշտպանվել են Մոսկվայում, ավելի ուժեղ են եղել, քան այժմյան բոլոր դոկտորական դիսերտացիաները: Պետք է վերաբերմունքը փոխել և այդ պատասխանատու օղակներում նշանակել ազնիվ և հայրենասեր մարդկանց, որոնք կարող են փակել փեկնածուական ատենախոսությունների ձևավորված հոսքերը: Այնպես է ստացվում , որ մեկ գիտական ղեկավարը տարվա ընթացքում “թողարկում է” մոտ հիսուն գիտությունների թեկնածու տնտեսագիտության բոլոր ոլորտներով ու ինքն էլ զբաղեցնելով պետական պաշտոն…Կամ նա Տորք Անգեղն է, կամ Լենինն է , կամ էլ պարզ խաբեբա շառլատան…Գտեք դրան ու որակազրկեք…