Թուրքական «Սաբահ» լրատվամիջոցի սյունակագիր Թահա Դաղլըն ներկայացրել է Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտությանը վերաբերվող իր տեսանկյունից ամենակարևոր տասը հարցերն ու տվել դրանց համառոտ պատասխանները։
Առաջին հարցը վերաբերվում է 2016թ. ապրիլյան դեպքերից հետո վերահաստատված հրադադարին։ Հոդվածագիրը հարցնում է. «Վերջնականապես հաստատվե՞լ է արդյոք հրադադարը»։ Հարցին վերաբերող համառոտ պատասխանում նշվում է, որ չնայած երկու կողմերն էլ հայտարարում են, որ հավատարիմ են հրադադարի ռեժիմին, այնուամենայնիվ, կրակոցներն ու լարված իրավիճակը դեռևս շարունակվում են։
Երկրորդ հարցն ավելի շատ տեղեկատվական բնույթ ունի։ Դաղլըն մանրամասնում է, թե 1990-ականներին ինչպես է կնքվել հրադադարը և, որ հակամարտության շփման գծում մշտապես շարունակվել է պահպանվել լարվածությունը։
Երրորդ հարցը վերաբերում է Ռուսաստանի Դաշնության ներգրավվածությանը Արցախի հակամարտությանը։ Հոդվածագիրը նշում է, որ հակամարտության ընթացքում Ռուսաստանը մշտապես կարևոր դեր է ունեցել և Ռուսաստանի հիմնական շահագրգռվածությունը տարածաշրջանային իր շահերն են։ Վերլուծաբանի կարծիքով՝ Ռուսաստանի նպատակը ոչ թե կողմերին հաշտեցնելն է, այլ հրահրելը։
Կարդացեք նաև
Չորրորդը հարցը կրկին վերաբերում է Ռուսաստանին և նշվում է, որ Ռուսաստանի Դաշնությունը Հայաստանում ունի նաև ռազմական ներկայություն։ Սրանից բացի Ռուսաստանը զենք է վաճառում և´ հայկական, և´ ադրբեջանական կողմին։
Հինգերորդ, վեցերորդ և յոթերորդ հարցերը կրկին կապված են Ռուսաստանի հետ։ Դրանցում մասնավորապես նշվում են ռուսական ռազմական ներկայացվածության որոշ մանրամասներ՝ Գյումրիի ռուսական ռազմաբազա, Էրեբունի օդանավակայն, որտեղ կան МИГ-29 տեսակի ուղղաթիռներ։ Հոդվածագիրը վստահ է նաև, որ Ռուսաստանը շատ է ուզում, որպեսզի հակամարտող կողմերը պատերազմի մեջ մտնեն։ Սրանից բացի նշվում է, որ Հայաստանը լուրջ ռազմական և քաղաքական կախում ունի Ռուսաստանի Դաշնությունից։
Հաջորդիվ հոդվածագիրն անդրադառնում է հարցին, թե հնարավո՞ր է արդյոք, որ Ռուսաստանը պատերազմի մեջ մտնի Ադրբեջանի հետ։ Դաղլըն նշում է, որ հավանական այդ տարբերակը հաստատ Ադրբեջանի երազած տարբերակներից մեկը չէ։
ԼՂՀ հակամարտությանը վերաբերվող անդրադարձի վերջին հատվածներում թուրք վերլուծաբանը ներկայացրել է ապրիլյան քառօրյա պատերազմի զոհերի և վիրավորների մասին վիճակագրություն, որը ակնհայտորեն կեղծ է և հեռու իրականությունից:
