ՀԱՕԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանի հարցազրույցը «Առավոտ» օրաթերթին
– Պրն Ծառուկյան, ամառային օլիմպիական խաղերին շատ քիչ ժամանակ է մնացել, մեր մարզիկները, արդյոք, սկսե՞լ են նախապատրաստական մարզումները:
– Առանց չափազանցության կարող եմ նշել, որ նախապատրաստությունը սկսվել է արդեն 2012-ի օլիմպիական խաղերից հետո: Սա ոչ միայն մեզ է վերաբերում, այլեւ բոլոր այն երկրներին, որոնք լուրջ ակնկալիքներ ունեն օլիմպիական խաղերից: Ժամանակակից սպորտն այնպիսին է, որ հանգստանալու, դադարի ժամանակ չի թողնում: Դա անընդհատ, դինամիկ գործընթաց է:
Եթե անգամ ուշանաս մեկ ամիս, երկու ամիս, նշանակում է կձախողես առաջիկա մրցաշարերը՝ նախապատրաստական քառամյա փուլը: Այնպես որ, մեր մարզիկները, մարզիչները դեռ չորս տարի առաջ սկսել են նախապատրաստվել մարզական աշխարհի ամենակարեւոր մրցաշարին: Իմ, որպես ՀԱՕԿ նախագահի, խնդիրն է եղել ստեղծել բոլոր պայմանները լիարժեք նախապատրաստվելու համար: Արված է առավելագույնը` մեր մարզիկների համար մարզումային բոլոր պայմանները ստեղծելու համար: Ժամանակակից բոլոր մեթոդները, գիտության եւ մարզչական աշխատանքի բոլոր արդյունավետ նորամուծությունները կիրառված են: Վերազինվել, արդիականացվել է մարզիկների մարզումների համար ստեղծված նյութատեխնիկական ամբողջ բազան: Այս առումով արված է հսկայական աշխատանք եւ շարունակում է արվել: Ստեղծվել է մարզիկների եւ մարզիչների խրախուսման եւ պարգեւատրման արդար համակարգ, եւ որեւէ մեկի ջանքն ու աշխատանքը չգնահատված չի մնում եւ չի մնալու: Մարզիկները հոգեբանորեն շատ բարձր մակարդակի վրա են, ինչը, ձեզ վստահեցնում եմ, չափազանց կարեւոր գործոն է, եւ երբեմն դառնում է, թերեւս, ամենակարեւորը: Մեր յուրաքանչյուր մարզիկ հասկանում է, որ պետություն է ներկայացնելու եւ գիտակցում է պետության հեղինակության եւ ազգային արժանապատվության գաղափարը, առավել եւս՝ վերջին իրադարձությունների ֆոնին:
Կարդացեք նաև
– Ի՞նչ եք կարծում, քանի՞ մարզիկ կներկայացնի Հայաստանն առաջիկա օլիմպիական խաղերին:
– Մենք ամեն ինչ անում ենք, որ հնարավորին չափ մեծ պատվիրակությամբ ներկայանանք օլիմպիական խաղերին: Հաճելի է, երբ խաղերի բացման արարողությանը ներկայանում ենք մեծաթիվ մարզիկներով: Էլ ավելի հաճելի է ներկայանալ ուժեղ, մեդալներին հավակնող մարզիկներով: Բայց դրանք հարցեր են, որոնք միայն մարզական չեն: Որքան երկրի բնակչությունը շատ լինի, որքան երկրի տնտեսութունը զարգացած լինի, որքան մարդկանց բարեկեցությունը բարձր լինի, որքան մարզական ենթակառուցվածքները զարգացած լինեն, այնքան ավելի մեծ թվով մարդիկ կզբաղվեն թե սիրողական, թե պրոֆեսիոնալ սպորտով: Գոյություն ունեն երկրներ, որոնք այս կամ այն մարզաձեւում ավելի շատ մարզիկ ունեն, քան Հայաստանը` բնակչություն: Կարծում եմ՝ օլիմպիական խաղերին մենք ներկայացված կլինենք մոտ 25-28 մարզիկով: Մեր յուրաքանչյուր մարզիկը պետք է օլիմպիական խաղերին մեկնի պայքարելու, արժանապատիվ հանդես գալու, մրցանակային տեղեր զբաղեցնելու համար: Իհարկե, հասկանում ենք, որ պայքարը թեժ է լինելու, բոլորի հնարավորությունները տարբեր են, եւ ոչ բոլոր մարզիկները կարող են մեդալ նվաճել, բայց դա այլ հարց է, եւ այլ, երբ գնում են՝ նախապես իմանալով, որ ունեն զբոսաշրջիկի կարգավիճակ: Մեր օլիմպիական թիմում պետք է լինի բարձր մարտական տրամադրվածություն: Ամեն դեպքում, ես փորձում եմ հենց դրան հասնել:
– Իսկ ի՞նչ սպասելիքներ ունենք մեդալների առումով:
– Ես ոչ մի անուն չեմ նշի, չեն նշի մեդալների ամենահավանական թեկնածուներին: Ես նույնիսկ խուսափում եմ այդ մասին մտածել, թեեւ շատ լավ գիտեմ մեր յուրաքանչյուր օլիմպիականի հնարավորությունների սահմանը: Անկասկած, ամեն ինչ անելու ենք ոսկե մեդալներ նվաճելու համար: Սպասելիքներ ունենք, այդ ուղղությամբ թե մենք, թե մարզիկները հսկայածավալ աշխատանք ենք կատարում: Ձեւավորվել է աննախադեպ ուժեղ օլիմպիական թիմ: Շատ շատերը կարող են պայքարել մեդալների համար: Մնացածը կյանքը ցույց կտա: Առաջ չընկնենք:
Ընդգծեմ, որ մենք մեծ հույսեր ենք կապում հունահռոմեական եւ ազատ ոճի ըմբիշների հետ: Քառամյա նախապատրաստական շրջանը եւ մեր ըմբիշների գրանցած փայլուն հաջողությունները մեզ հույս են ներշնչում, որ Ռիոյում մենք կարող ենք լուջ հաջողություններ ունենալ: Մեդալների, ընդ որում՝ ոսկե մեդալների ակնկալիքներ ունենալ: Իհարկե, սպասելիքներ ունենք նաեւ մեր ծանրամարտիկներից: Մենք նաեւ հրաշալի մարմնամարզիկներ ունենք: Աշխարհի առաջնությունում, աշխարհի գավաթի խաղարկությունում մեր մարմնամարզիկների գրանցած արդյունքները հույսեր են ներշնչում օլիմպիական խաղերից առաջ: Ունենք լավ ձյուդոիստներ, բռնցքամարտիկներ: Ուզում եմ ընդգծել, որ եթե մարզիկը ձեռք է բերել օլիմպիական ուղեգիր, ուրեմն բարձր արդյունքներ է արձանագրել աշխարհի եւ Եվրոպայի առաջնություններում, վարկանիշային մրցումներում հասել առնվազն մինչեւ կիսաեզրափակիչ, իսկ դա նշանակում է՝ մեր օլիմպիականները մեդալների հավակնորդներ են: Այսուհանդերձ, սպորտում կանխատեսում անելը շնորհակալ գործ չէ: Բայց մի բան ուզում եմ հատուկ ընդգծել. ոչ միայն Հայաստանում, այլեւ աշխարհում չի կարող գտնվել մեկ մարզիկ, ով կասի, որ ինքը հարյուր տոկոսով մեդալ է նվաճելու: Չկա նման բան: Ամեն ինչ որոշվում է վերջին պահին, մրցելույթի ժամանակ: Եվ ոմանց ուղեկցում է մեծ հաջողություն, իսկ ոմանց՝ ցավալի եւ չնախատեսված պարտություն: Սա է մարզական կյանքը:
– Նոր անակնկալ բացահայտում հնարավո՞ր է:
– Իհարկե, հնարավոր է: Ես անգամ հույս ունեմ, որ մեկ-երկու մարզիկ մեզ հաճելի անակնկալ կմատուցեն: Մենք նման ակնկալիքներ ունենք: Օլիմպիական խաղերն էլ այն մրցահարթակն է, որը ավելի մեծ ուժ է տալիս մարզիկներին եւ շատ հնարավոր է, որ մենք չնախատեսված մեդալ կամ չնախատեսված հաղթանակ էլ ունենանք: Բայց կրկնում եմ, դա հենց այնպես չի լինում: Տաղանդները հենց այնպես ի հայտ չեն գալիս: Մինչ տաղանդի ի հայտ գալը հսկայածավալ, ստվերում կատարվող աշխատանք է իրականացվում: Կարեւորը ճիշտ նպատակ դնելն է եւ այդ նպատակին հասնելու համար համառ եւ քրտնաջան աշխատանք կատարելը:
– Մեր ծանրորդների փայլուն ելույթը Եվրոպայի առաջնությունում, որքանո՞վ էր անակնկալ: Դուք նման հաջողություն ակնկալո՞ւմ էիք:
– Նման հաջողությունները երբեք անակնկալ չեն լինում: Ժամանակակից սպորտում ոչ մի բան հենց այնպես չի լինում: Դրան նախորդել է երկարատեւ գրագետ աշխատանք: Ինչ վերաբերում է մեդալների քանակին, ապա նախապես ճշգրտորեն կռահելը նույնպես հնարավոր չէ: Եվրոպայի այս առաջնությունն անկասկած առանձնահատուկ էր: Այն տեղի էր ունենում մեր պետության եւ ժողովրդի համար կարեւոր օրերին: Ինձ մարզական արդյունքից առավել կարեւոր էր, որ մեր թիմը ուրախության եւ համազգային հպարտության պահեր պարգեւեր մեր ժողովրդին: Այս խնդիրը, բոլորս տեսանք, մեր թիմը լուծեց փառահեղ: Օդանավակայանում թիմին դիմավորելիս, ես առաջինը սա եմ ասել: Ես համոզված եմ, մենք Եվրոպայում կարող ենք լինել առաջինը ու ոչ միայն սպորտում: Մենք ցանկացած բնագավառում կարող ենք մեծ հաջողությունների հասնել: Դրա համար պետք են պայմաններ, համառ աշխատանք, միասնականություն եւ հավատ սեփական ուժերի հանդեպ: Ցանկանում եմ հատուկ ընդգծել, որ ծանրամարտիկները վերջին երկու-երեք տարիներին փայլուն աշխատանք են կատարել եւ այսօր պատահական չէ, որ Եվրոպայում ուժեղագույնն ենք: Մենք որոշակի հետեւություններ արեցինք Լոնդոնի օլիմպիական խաղերից հետո, բավական գրագետ ուսումնամարզական աշխատանք կատարեցինք եւ արդյունքներն արդեն երեւում են:
– Տնտեսական, ֆինանսական խնդիրների պարագայում ինչպե՞ս է լուծվում լիարժեք մարզումների հարցը:
– Անում ենք ամեն ինչ, որ արժանապատիվ ձեւով ներկայանանք օլիմպիական խաղերին: Հասկանալի է, որ հեշտ չէ լուծել առկա խնդիրները: Պահանջվում են հսկայական միջոցներ՝ պատշաճ մարզումներ անցկացնելու համար: Ցավոք, երկիրը զարգացման այն աստիճանի վրա չէ, որ ֆինանսական միջոցների հայթայթումը մարզաշխարհի համար հեշտ լիներ: Բերեմ ընդամենը մեկ օրինակ: Հայաստանի ազգային օլիմպիական կոմիտեն որոշում է կայացրել իր վրա վերցնել Ծանրամարտի ֆեդերացիայի ամբողջ ծախսը: Այս տարվա փետրվարին ֆեդերացիայի նախագահը եւ փոխնախագահը հրաժարական տվեցին, ինչից հետո ֆինանսական ծախսերը հոգալու խնդիր առաջացավ: Բնականաբար, մենք չէինք կարող ծանրամարտիկներին թողնել այս վիճակում: Ես առաջացած բոլոր ֆինանսական խնդիրները, որպես ՀԱՕԿ նախագահ, իմ վրա եմ վերցրել:
Այս իրավիճակում այլ լուծում չէր էլ կարող լինել: Եվ վստահ եմ, որ Ռիոյում մեր մարզիկները պատվով կներկայացնեն Հայաստանը: Այնպես որ, այս իրավիճակում Հայաստանի նման երկրին հեշտ չէ ճգնաժամային այս փուլում հավասար պայքար մղել աշխարհի գերհզոր երկրների հետ: Հեշտ չէ, բայց մենք մեր արժանապատիվ տեղն ունենք օլիմպիական ընտանիքում: Իհարկե, պետությունն աջակցում է, բայց բոլորս հասկանում ենք, որ միայն պետական միջոցներով հնարավոր չէ լուրջ խնդիրներ լուծել: Պետությունը շատ հոգսեր ունի եւ անում է այն, ինչն այդ պահին հնարավոր է: Շատ կարեւոր է գտնել մասնավորի եւ պետության համագործակցության ճիշտ բանաձեւը:
– Այժմ աշխարհում հակադոպինգային խիստ պայքար է մղվում: Մեր անելիքները որո՞նք են այս իրավիճակում, եւ ունե՞նք, արդյոք, մտավախություններ:
– Մենք գործ ունենք մի խնդրի հետ, որն առնչվում է ոչ միայն մարզիկներին, մարզիչներին, մարզական բժիշկներին, այլեւ հարյուր միլիոնավոր մարզասերների: Ու ինչու չէ, դա ուղղակի վերաբերում է պետություններին:
Հակադոպինգային պայքարը այն ոլորտն է, որտեղ պարտվելու իրավունք մենք չունենք: Սպորտում արդար մրցակցության եւ օլիմպիական գաղափարախոսության համամարդկային սկզբունքները պահպանելու համար մենք պետք է կրկնապատկենք մեր ջանքերը, երբեք կանգ չառնենք ձեռք բերածով:
Հայաստանի ազգային օլիմպիական կոմիտեն մշտապես կողմ է եղել բոլոր ջանքերին, որոնք սպորտը հեռու կպահեն անարդարությունից, ոչ ազնիվ մրցակցությունից: Այստեղ մեր դիրքորոշումը հստակ է: Մենք կողմ ենք միջազգային կառույցների հետ առավել սերտ եւ առավել արդյունավետ աշխատելուն:
Մենք վստահ ենք, որ հակադոպինգային պայքարի շրջանակներում պետք է բացառել որեւէ քաղաքական ենթատեքստ եւ կողմնապահություն եւ այդ մասին միշտ բարձրաձայնում ենք մեր գործընկերների հետ հանդիպումների ժամանակ:
Ակնհայտ է, որ էֆեկտիվ պայքարը ենթադրում է ֆինանսական զգալի միջոցների ներդրում: Ոչ բոլոր պետություններն ու ազգային օլիմպիական կոմիտեներն են ի վիճակի դա ապահովելու: Այստեղ, իսկապես, պետք է գտնվեն համագործակցության մեխանիզմներ` հակադոպինգային կազմակերպությունների, օլիմպիական կոմիտեների եւ պետությունների միջեւ: Մեծ ուրախությամբ են ասում, որ Հայաստանի Ազգային օլիմպիական կոմիտեն բավական առաջ է գնացել այս հարցում եւ մեզ մոտ խնդիրների լուծման եւ համագործակցության որակապես նոր բարձր մակարդակ է ապահովվել:
Մենք ազնիվ մարզական պայքարի կողմնակից ենք: Ես խիստ եւ հատուկ հրահանգ եմ տվել բոլոր մարզաձեւերի ղեկավարներին, մարզիկների հետ աշխատող բժիշկներին, որ լինեն զգոն եւ հետեւեն WADA-ի բոլոր որոշումներին եւ անզգուշաբար մարզիկներին արգելված դեղամիջոցներ չտան: Մենք հաջողության պետք է հասնենք բացառապես ազնիվ պայքարում, բարձր պահելով մեր երկրի պատիվը եւ չվնասելով մարզիկների առողջությանը: Մենք մի քանի անգամ սպորտային բժշկության հիմնախնդիրներին նվիրված խորհրդաժողովներ ենք անցկացրել, որոնց ներկա են եղել սպորտային բժշկության եւ հակադոպինգային ծառայության կենտրոնի ներկայացուցիչներ, մարզիկներ եւ մարզիչներ: Ավելին, նոր կառուցված օլիմպիական ավանում մի հսկայական բաժին է հատկացվել հակադոպինգային կենտրոնին, որը հագեցած է նորագույն սարքավորումներով: Այն ղեկավարում է պրոֆեսոր, հրաշալի մասնագետ Արեգ Հովհաննիսյանը, ով նաեւ Արեւելյան Եվրոպայի հակադոպինգային կազմակերպության նախագահն է: Ի դեպ, այդ կազմակերպության վերջին նիստն էլ կայացավ Ծաղկաձորում:
Մենք պետք է դառնանք հակադոպինգային պայքարի առաջատարներից մեկը: Ես նույնիսկ հայտարարել եմ, որ այն մարզիկը, որը կբռնվի խթանիչներ օգտագործելու մեջ, կորակազրկվի մարզչի հետ միասին: Մեզ նման մարզիչներ եւ մարզիկներ պետք չեն:
– Սպորտի զարգացման հեռանկարը մեր երկրում, ձեր տեսլականը:
– Զարգացնել մարզական ենթակառուցվածքները, կիրառել բոլոր ժամանակակից նորամուծությունները, այդ թվում՝ մարզումների եւ մարզական բժշկության բոլոր առաջադեմ ձեռքբերումները, իրականացնել մարզիչների բարձրակարգ վերապատրաստում, առավելագույնի հասցնել մասսայական սպորտով զբաղվողների թիվը: Սրանք ապահովելուց հետո մենք կունենանք լավ մարզիչներ եւ լավ պրոֆեսիոնալ մարզիկներ:
Անկասկած, մեր երկրում սպորտի զարգացման հիմքը մանկապատենական սպորտն է: Ամբողջ երկրով մեկ մենք պետք է ունենանք մարզադպրոցներ, պարապելու, մարզվելու եւ ընդհանրապես առողջ մեծանալու համար անհրաժեշտ պայմանները: Մեր երկրին պետք են ոչ միայն ուժեղ մարզիկներ, այլ որ ամենակարեւորն է՝ առողջ եւ մարզված բնակչություն: Զինվորական ծառայության զորակոչվածները պետք է լինեն ֆիզիկապես կոփված տղաներ:
Մենք փոքր երկիր ենք եւ չենք կարող թույլ տալ մեզ շռայլություն՝ աչքաթող անելու մարզերի, գյուղերի մեր տաղանդավոր պատանիներին: Մենք այս ուղղությամբ աշխատել ենք եւ շարունակելու ենք նպատակասլաց աշխատել: Այսպես, աշխատանքներ են տարվում նոր մարզաբազաների կառուցման, գործողների համալրման եւ վերանորոգման ուղղությամբ: Մենք պետք է ամեն ինչ անենք եղած մարզադպրոցների արդիականացման համար: Մասնավորապես, Սիսիանում լայն թափով ընթանում են համալիր մարզադպրոցի շինարարության աշխատանքները: Այստեղ մարզվելու են մենապայքարային մարզաձեւերով զբաղվող մարզիկները` բռնցքամարտ, ծանրամարտ, ըմբշամարտ, ձյուդո: Ասեմ ավելին` ՀՀ ամբողջ տարածքում բնակվող բոլոր շնորհաշատ մարզիկները գտնվում են ՀԱՕԿ-ի ուշադրության կենտրոնում:
Սիսիանին զուգահեռ՝ մարզադպրոց է կառուցվում նաեւ Գյումրիում, որը բավական մեծ համալիր է լինելու, որտեղ կպատրաստվեն ծանրամարտիկներ, ըմբիշներ եւ բռնցքամարտիկներ: Պետք է փաստեմ, որ Շիրակի մարզում, եւ Գյումրիում մասնավորապես, շատ մեծ մարզական ներուժ կա: Գյումրու նորակառույցն ունենալու է 4000 քառակուսի մետր տարածք, հյուրանոցային համարներ, որտեղ կարող են բնակվել նաեւ մարզադպրոցում իրենց հավաքներն անցկացնողները, ինչպես նաեւ գյուղերից այստեղ տեղափոխված տաղանդավոր երեխաները: Ասեմ, որ ի տարբերություն Սիսիանի մարզադպրոցի՝ այստեղ կառուցվելու է նաեւ խաղային մազաձեւերի համար նախատեսված մարզահրապարակ:
– Իսկ ե՞րբ պատրաստ կլինի օլիմպիական ավանը:
– Մինչ Դավիթաշենում կառուցվող օլիմպիական ավանին անդրադառնալը, ուզում եմ շեշտել, որ մենք մեր աշխատանքները կառուցում ենք հեռանկարային կտրվածքով: Իհարկե, մեծ ուշադրություն է դարձվում քառամյա փուլին, բայց մենք արդեն նայում ենք ավելի հեռու՝ հաջորդ օլիմպիական խաղերին: Եվ Դավիթաշենի օլիմպիական ավանի կառուցումն էլ ոչ թե այս, այլ հաջորդ քառամյա եւ հետագա քառամյա փուլերի համար է: Այդ ավանի պտուղները մենք կքաղենք հաջորդ օլիմպիական խաղերում, աշխարհի եւ Եվրոպայի առաջնություններում: Լիահույս եմ, որ համալիրը շահագործման կհանձնվի սեպտեմբերին: Համալիրն իր մեջ ներառում է երեք կառույց՝ ՀԱՕԿ-ի շենքը, մարզաբազան ու մարզիկների համար նախատեսված հյուրանոցը: Մարզաբազայում բացի տարբեր մարզաձեւերի համար նախատեսված դահլիճներից, ինչպես արդեն ասացի, գործելու է նաեւ հակադոպինգային ու վերականգնողական բժշկական կենտրոնը, որը հագեցած է լինելու ժամանակակից կրեո-սառնարաններով: Այս ամենն իրականացվում է իմ նախաձեռնությամբ, առանց պետությունից մեկ լումա անգամ խնդրելու: Այնպես որ, մեր հնարավորությունների եւ ուժերի չափով անում ենք ամեն ինչ, որ ֆիզկուլտուրան եւ սպորտը մեր երկրում գնալով զարգանա եւ նոր թափ ստանա, որ յուրաքանչյուր նոր օլիմպիական խաղեր մեզ համար ավելի հաջող լինեն, քան նախորդները:
– Վերջում` ին՞չ եք մաղթում մեր մարզիկներին եւ մարզասերներին:
– Մինչեւ օլիմպիական խաղերի մեկնարկը դեռ շատ աշխատանք կա անելու: Ժամանակը քիչ է, եւ եթե այս կարճ վերջնական փուլում մենք չանենք անհրաժեշտը, ապա կարող ենք ջուրը գցել նախորդ չորս տարիների աշխատանքը: Ես սա լավ եմ հասկանում, սա հասկանում են մարզիչները, սա հասկանում են նաեւ մարզիկները: Օրվա գրաֆիկով մենք գիտենք մեր անելիքը: Մեր մարզիկները լուրջ պրոֆեսիոնալներ են, եւ ես վստահ եմ, որ նրանք մեծ պրոֆեսիոնալիզմով են մոտենալու նախապատրաստական այս վերջին փուլին: Ես կցանկանայի, որ նրանք զինվեին համբերությամբ ու միշտ հիշեն, որ իրենց մեջքի հետեւում պետությունն է ու ամբողջ ժողովուրդը: Մեր մարզիկներին ես մաղթում եմ օլիմպիական հանգստություն, հաջողություն եւ օլիմպիական առողջություն:
Իսկ մարզասերներին ես կմաղթեմ մեծ հավատ: Իսկապես, հավատացեք մեր օլիմպիական մարզիկներին` նրանք համաշխարհային ճանաչում ունեցող մարզիկներ են եւ կարգին, հայրենասեր մարդիկ: Գիտեք, մրցելույթների օրը ես նույնպես դառնում եմ սովորական մարզասեր ու թերեւս դա ամենադժվար պահն է: Մի քանի ամիս հետո մենք բոլորս իրար հետ, շունչներս պահած, հետեւելու ենք նրանց ելույթներին ու վստահ եմ՝ ուրախության եւ հպարտության պահեր ենք ունենալու: Աստված պահապան մեզ բոլորիս:
