Ժամանակակից գիտության նվաճումներով պայքարելու հրատապ անհրաժեշտություն կա: Ունի՞ այդ հնարավորությունը Հայաստանը:
Եթե հարցը դիտարկենք մտավոր ներուժի տեսանկյունից՝ միանշանակ ունի: Այսինքն, ունենք մասնագետներ, որոնք կարող են գտնել անօդաչու սարքերի վաղ հայտնաբերման, խափանման կամ ոչնչացման լուծումները: Մասնագետները նշում են, որ լինելով հեռակառավարվող սարք, կարելի է դրա կառավարումը կտրել այն կենտրոնից, որտեղից ուղարկվում է եւ կառավարվում, կարելի է խափանել ռադիոկապը եւ անկառավարելի դարձնել անօդաչու սարքը: Ընդ որում, կան նման հետախուզական կայաններ, որոնք իրականացնում են նման գործողություններ:
Հայ մասնագետները բանակաշինության մեջ իրենց դերն են ունեցել անցած տարիների ընթացքում, ստեղծելով սեփական արտադրության ինչ-որ զինատեսակներ: Գլխավոր խնդիրը մնում է ֆինանսավորումը եւ դրա մեխանիզմները, այսինքն` միջոցների արդյունավետ օգտագործումը:
Հայտնի է, որ պետական բյուջեից գիտության ֆինանսավորման համար գումար է հատկացվում, տարեկան մոտ 12 մլրդ դրամ: Դրա զգալի մասը գիտական հիմնարկների պահպանմանն ու աշխատավարձերին է ուղղվում: Սակայն մոտ 1 մլրդ դրամ, սկսած 2011 թվականից, հատկացվում է կիրառական արդյունք ստանալու կոչված ծրագրերին: Դրանք այն ծրագրերն են, որոնք պետք է ներդրվեն եւ կիրառվեն տնտեսության մեջ:
Կարդացեք նաև
Առիթ ունեցել ենք նշելու, որ դա տեղի չի ունենում եւ այդ գումարը, ըստ էության, փոշիացվում է առանց որեւէ առարկայական օգուտի: Ընդ որում, դա ոչ թե մեր եզրակացությունն է, այլ էկոնոմիկայի նախարարության, որին փոխանցվում են այդ ծրագրերը ավարտուն տեսք ստանալուց հետո: էկոնոմիկայի նախարարության եզրակացությամբ, 2011-2012-ին գիտպետկոմի կողմից իրենց փոխանցված 9 ծրագրերից առեւտրայնացման ենթակա են համարվել ընդամենը 3-ը: Սակայն, անգամ այդ 3-ի արդյունքների վերաբերյալ բացակայել են նույն գիտության պետական կոմիտեի եզրակացությունները:
Այժմ, երբ խոսում ենք բանակի հզորացման մասին եւ որպես տարբերակ դիտարկում առնվազն անլուրջ՝ «թող ավտոմեքենաները ծախենՙ զենք առնեն»-ը, գոյություն ունի կոնկրետ ոլորտ, որին տրամադրվող միջոցները կարելի է ուղղել հենց այս՝ բանակի հզորացմանը եւ մասնավորապես տեխնոլոգիական խնդիրների լուծումներ գտնելուն:
Հայտնի չէ, թե ում գրպաններում առանց արդյունքի հայտնվող տարեկան մոտ 1 մլրդ դրամը գուցե այդքան էլ շատ չէ, բայց քիչ էլ չէ: Այդ գումարը կարելի է ուղղել թեկուզ անօդաչուների դեմ հակազդման լուծումներ մշակելուն կամ եղածը կատարելագործելուն:
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ազգ» շաբաթաթերթի այս համարում
