Երեկ հայտնի է դարձել, որ ղարաբաղա-ադրբեջանական շփման գծում գեներալ Մանվելը մեդալ է տվել Սյունիքի մարզպետ Սուրիկ Խաչատրյանի թիկնապահ Զարզանդ Նիկողոսյանին։
«ՉԻ» – Զարզանդ Նիկողոսյանն իսկապես արժանի է մեդալի, արդեն մի քանի ամիս է՝ ոչ մեկի գլուխը չի ջարդել ու նույնիսկ աչքի թայը չի հանել։
Միայն թե անհասկանալի է՝ առաջին գծում (եթե դա իսկապես տեղի է ունեցել առաջին գծում) մեդալի արժանի ուրիշ մարդ չկա՞ր։
Կամ՝ արժե՞ր արդյոք դրա համար հասնել առաջին գիծ։ Մի «խախանդ տեղ» կհավաքվեին, իրար մեդալներ կտային, կլուսանկարվեին ու կցրվեին տներով:
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Չորրորդ իշխանություն» թերթի այսօրվա համարում
Էդ Մանվելը մեդալները գրպանը լցրած առաջնագիծ էր գնացել, որ Զարզանդին ձեռքի հետ պարգևատրի՞: Էդ Զարզանդը չէ՞ր հայոց բանակի բարձրաստիճան սպայի վրա կրակողը: Հիմա էլ հայտարարում է (Մանվելը), թե՝ հորս արև, նախարարների ու պաշտոնյանեի երեխեքը առաջնագծում են: Ոնց որ հայտարարում էր, թե Տարոնն էլ է մասնակցել առաջին ազատամարտրն:Արդյո՞ք ամբարտավանությունը տգիտության արդյունք է: