Որդիս ինձ մեղադրանք է ներկայացրել, որ մեր սերունդը ոչինչ չի արել, որպեսզի մենք չունենանք նման իշխանություն, և այսօր հենց մեր պատճառով են իրենց ընկերներին մատաղ անում, բայց հողը հանձնում… Ես ոչինչ չեմ կարող նրան հիմա բացատրել, որովհետև ժամանակ չկա:
Երդվում եմ մեր դաժանաբար սպանված տղաների հիշատակի և մեր կենդանի հերոսների առջև, որ էլ երբեք հետ չեմ կանգնի պայքարից և մինչև վերջին շունչս կծառայեմ հանուն մեր կրկնակի արյունով լվացված երկրի…
Կոչ եմ անում իմ իրական և վիրտուալ ընկերներին. ինձ պետք են գրագետ իրավաբաններ և փորձագետներ: Մենք պետք է մեր պայքարը տեղափոխենք դիվանագիտական և իրավական դաշտ: Սպասում եմ: Գրեք ինձ անձնական հաղորդագրությամբ: https://www.facebook.com/profile.php?id=100008719655325
Մի բան էլ. այս պայքարը շատ դաժան է լինելու, մենք չենք խնայելու ոչ մեր մեղքի բաժին ունեցող ընկերներին, ոչ բարեկամներին: Մեր որդիներին ոչ ոք չի խնայել ու չի խնայում, ուստի, մենք էլ իրավունք ունենք չխնայել նրանց, ովքեր չեն կարողացել ապահովել նրանց կյանքերը…
Մարգո ՔԱՐԱՄՅԱՆ
Հադրութ
