«Այնպիսի հակահարված պետք է տալ թշնամուն, որ նա վերջապես գիտակցի, թե ինչ պետության հետ գործ ունի: Իսկ գործ ունի մի պետության հետ, որն ունի պետական ինստիտուտ, բովանդակ համակարգ… Այսուհանդերձ, նշեմ, որ մեր արտաքին քաղաքականությունն անչափ թույլ է: Իհարկե ողջունելի է, որ միասնական ենք եւ անկասկած ունենք դաշնակից պետություններ, որոնք, ի դեպ, ինչքան շատ լինեն՝ այնքան լավ: Բայց հույս դնել դաշնակից պետությունների եւ օժանդակ ուժերի վրա, հայտնվում ես այսպիսի իրավիճակում…
Երբ հույսդ դնում ես արտաքին ուժերի վրա, մտածված, հաշվարկված քայլերի փոխարեն կամա-ակամա սպասում ես, թե օրհասական պահին ով ինչ չափով օգնության կհասնի: Բառը՝ լինի զինադադար կամ պայմանավորվածություն, էական չէ, մի բան անքննարկելի է՝ հույսներս չենք կարող դնել էդ ցեղի վրա»,-«Առավոտի» հետ զրույցում ասաց բանաստեղծ Վահե Արսենը:
Այլ արվեստագետների կարծիքներ՝ վաղվա տպագիր «Առավոտում»
Սամվել ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ
