Վարչախմբի հեռացում, անցումային կառավարում և արտահերթ ընտրություններ։ Հայաստանում քաղաքական փոփոխությունների հասնելու այսպիսի ճանապարհ է առաջարկում «Նոր Հայաստան» հանրային փրկության ճակատը։ Բայց դրա համար պետք է միավորվեն ընդդիմադիր ուժերը։
«Դա անհրաժեշտ է ժողովրդի համախմբումն ապահովելու և ավելի լայն քաղաքական կոնսոլիդացված ձևաչափով երկրի ապագայի համար քաղաքական պատասխանատվություն ստանձնելու նպատակով»,- ասում է շարժման անդամ Վարուժան Ավետիսյանը։
100 օրից ավելի Ազատության հրապարակում նստացույց անցկացնող ընդդիմադիր շարժումը պայքարի մասին սեփական պատկերացումներն ունի։ Վարուժան Ավետիսյանը նշում է. «Պահանջներ ներկայացնել, բայց դրանց կատարմանը հասնել փողոցից հանցավոր ռեժիմին ճնշելու միջոցով, ստիպել, որ նա ընդունի այդ պահանջները, ոչ թե նրա հետ սեղան նստել, որովհետև ոճրագործի հետ սեղան չեն նստում»։
Ժողովրդի մոտ առկա է բողոքի և ընդվզման բավարար ցանկություն, ինչն էլ «Նոր Հայաստան» շարժումը իր հաղթաթուղթն է համարում։ «Դրա դրսևորումները սուր զգացվել են նախագահական ընտրությունների ժամանակ, ժողովուրդն ինքն իրեն՝ առանց քաղաքական ուժերի կողմից լուրջ աշխատանքի ինքնամոբիլիզացվել է»։
Կարդացեք նաև
Վերջին տասնամյակում ընդդիմադիր ամենամեծ համախմբումը տեղի ունեցավ 2008 թվականին։ Առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի շուրջ համախմբվեցին տասնյակից ավելի ընդդիմադիր հոսանքներ և ուժեր։
Մանրամասն՝ կարդացեք այստեղ
