«Մարտի 21-ը պոեզիայի միջազգային օրն է. տոնի շրջանակներում միջոցառումներ կանցկացվեն նաև Երևանում և Հանրապետության տարբեր մարզերում»,- այս մասին այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց Հայաստանի գրողների միության նախագահ (ՀԳՄ) Էդվարդ Միլիտոնյանը:
Պարոն Միլիտոնյանը նշեց, որ վերջին 3 տարում փորձում են պոեզիայի օրը ընդլայնել և հանրապետական նշանակություն տալ. « Պոեզիայի միջազգային օրը հարգանք է աշխարհի գրականության նկատմամբ: ՀԳՄ-ն, Մշակույթի նախարարությունը և Երևանի քաղաքապետարանը միացյալ ուժերով փորձելու են պոեզիան հանել փողոց. մարդիկ ողջ օրը կլսեն պոեզիա դպրոցներում՝ հատկապես բանաստեղծների անունները կրող, պետք է ծաղիկներ դրվեն հուշարձանների մոտ, կլինեն պոեզիայի ցերեկույթներ: Միջոցառում կլինի նաև ՀԳՄ պոեզիայի պարտեզում: Լինելու են միջոցառումներ Երևանից դուրս՝ Արցախում, Շիրակում, Լոռիում և մյուս մարզերում, բոլոր հանդիպումներին ՀԳՄ անդամները շատ եռանդուն կերպով պիտի մասնակցեն»:
Նա հավելեց նաև, որ անցկացվելու է մանկապատանեկան գրականության շաբաթ. «Մարտի 29-ին Մարտունի քաղաքի թիվ 2 դպրոցում կմեկնարկի մանկապատանեկան գրականության շաբաթը: Շաբաթվա ընթացքում մեր մանկագիրները այցելելու են Հայաստանի տարբեր դպրոցներ, զրույցներ են ունենալու երեխաների հետ: Շաբաթը կամփոփվի ապրիլի 4-ին Խնկո- Ապոր անվան ազգային-մանկական գրադարանում»:
Aravot.am-ի այն հարցին՝ արդյոք նոր սերունդը ճանաչում է մերօրյա բանաստեղծներին, զետեղված են արդյոք դպրոցական գրականության մեջ նրանց ստեղծագործությունները պարոն Միլիտոնյանը պատասխանեց. «Դասագրքերում զետեղված են ժամանակակից որոշ մանկագիրների ստեղծագործություններ: Մեր պայքարն այն է, որ երեխաները պետք է ժամանակակից մանկագրություն կարդան, որովհետև դրա մեջ իրենց ծանոթ աշխարհը կա, այն աշխարհը, որի հետ իրենք շփվում են: Լեզվամտածողությունը որոշակի փոփոխություններ է կրում ժամանակի ընթացքում, և շատ բաներ երեխաներին խորթ են թվում: Ես չեմ ուզում համեմատել Թումանյանի, Իսահակյանի և մյուս մեծերի հետ, բայց այսօրվա գրողն էլ իր հետաքրքիր շերտն ու ընկալումներն է բերում»:
Կարդացեք նաև
Ըստ ՀԳՄ նախագահի` մեկ այլ խնդիր է այսօր գիրք չկարդալը կամ քիչ կարդալը. «Մենք սիրում ենք վերացական ասել լավ է պոեզիան, բայց հենց հասնում է նրան, որ պետք է գրքեր կարդալ, այստեղ արդեն մոռանում ենք, որ պոեզիան նաև պետք է ընթերցել: Ընթերցանության ճգնաժամ կոչվածը համաշխարհային խնդիր է, բայց կան երկրներ, որտեղ պոեզիայի նկատմամբ այնքան սեր կա՝ օրինակ մեր հարևան Իրանը. երկրի ղեկավարից մինչև արհեստավոր արտասանում են, գիտեն իրենց պոեզիան: Կարծում եմ՝ անկախության 25 տարիների ընթացքում պոեզիան իր տեղը զիջեց քաղաքական «մշակույթին»: Քաղաքական որևէ գործչի անգամ մի գռեհիկ արտահայտությունը ավելի արձագանք է գտնում, քան բանաստեղծի մի հետաքրքիր լավ միտքը, խոսքը: Սա արժեքային համակարգի մասին է խոսում: Մեր նպատակն է անվերջ մեր ժողովրդին հիշեցնել, որ ինքը բանաստեղծության թելերի վրա պատմության խորքերից մինչև այսօր եկած ժողովուրդ է»:
Արփի ԿԻՐԱԿՈՍՅԱՆ
