Առցանց «Առավոտի» «Դեմ առ դեմ» հաղորդման շրջանակում բանավիճում են Հայաստանի Հելսինկյան կոմիտեի նախագահ Ավետիք Իշխանյանն ու Ազգային ժողովի պետաիրավական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Հովհաննես Սահակյանը: Թեման՝ «Նուբարաշեն» քրեակատարողական հիմնարկում քաղաքացիական ակտիվիստ Վարդգես Գասպարիի նկատմամբ բռնություններ կիրառելու եւ դրա շուրջ բարձրացված աղմուկի մասին:
Նելլի Բաբայան– Փետրվարի 19-ին կալանավորվելուց հետո Վարդգես Գասպարին հայտարարեց, որ «Նուբարաշեն» քրեակատարողական հիմնարկում խցակիցներն իր նկատմամբ բռնություններ են կիրառել, նվաստացրել, ծեծել, կտտանքների ենթարկել: Ապա քրեակատարողական վարչությունը պարզաբանել է՝ «Կատարված ուսումնասիրությամբ պարզվել է, որ Վ. Գասպարին «Նուբարաշեն» ՔԿ հիմնարկի թիվ 20 եւ 9 խցերում իր խցակից կալանավորված անձանց կողմից որեւէ բռնության, ծեծի, անձը նվաստացնող վերաբերմունքի, վիրավորանքի չի ենթարկվել:
Քրեակատարողական հիմնարկի հերթապահ բուժակի կողմից Վ. Գասպարին ենթարկվել է մարմնական զննության, որի արդյունքում վերջինիս մոտ մարմնական վնասվածքի որեւէ հետք չի հայտնաբերվել»: Ձեր դիտարկումներն այս 2 հայտարարությունների վերաբերյալ, եւ արդյոք հնարավո՞ր է մարդուն այնպես ծեծել, որ մարմնի վրա հետք չմնա:
Ավետիք Իշխանյան– Վարդգես Գասպարին քրեակատարողական հիմնարկներում 1 տարի՝ 2008-2009-ին լինելուց հետո ներսից ուսումնասիրել էր ամբողջ քրեակատարողական համակարգը եւ բավական հետաքրքիր հուշեր էր գրել, որոնք ուղարկել էր ինձ: Մենք դրանք հրապարակեցինք «Դիտորդ» ամսագրում, նրա պնդմամբ՝ իր անունով: Այն ենթամշակույթը՝ քրեական օրենքներով շարժվելը, որ կա քրեակատարողական հիմնարկներում, քաղաքական ենթատեքստերով ազատազրկվածներն ու քաղաքական բանտարկյալները Հայաստանում երբեք դրանց մասին՝ այդ ներքին բարքերի, չէին բարձրաձայնում: Վարդգես Գասպարին այդ ամեն ինչը գրել էր, եւ ենթադրում եմ, որ 2-րդ անգամ նրա հայտնվելը քրեակատարողական հիմնարկում (ՔԿՀ) կարող էր վատ հետեւանքներ ունենալ՝ այդ ամեն ինչը բացահայտելու համար: Դեռեւս խորհրդային տարիներից, հետագայում նաեւ անկախ Հայաստանի պատմության մեջ, երբ որ քաղաքական բանտարկյալներ են հայտնվում այնտեղ, առաջին օրերին ոստիկանությունում բռնությունները եթե չհաշվենք, նրանց նկատմամբ ավելի զգույշ են լինում, նրանց նկատմամբ այդ հիերարխիկ հարաբերությունները չեն կիրառում, նրանց չեն դիպչում: Առաջին ահազանգը եղավ Գեւորգ Սաֆարյանից, որն ինձ համար նորություն էր, որ քաղաքական ենթատեքստով բռնվածի նկատմամբ եղել են բռնություններ: Ես ենթադրում եմ, որ սա ոչ քրեակատարողական վարչությանն էր առանձնապես ձեռնտու, ոչ էլ արդարադատության նախարարությանը: Սա նշանակում է՝ այլ օղակներից եկած հրահանգ է եղել, եւ քրեակատարողական հիմնարկը ի զորու չի եղել դրանց դեմն առնել: Քրեակատարողական հիմնարկն իմանալով Գասպարիի այդ գրածների մասին, նրա պայքարի ձեւերը, կարծում եմ՝ այնպիսի խուց պիտի տանեին, որտեղ այդպիսի մշակույթ չլիներ: Ես չեմ ուզում հավատալ, որ նրան այդ խուց են տարել դիտավորյալ: Ինչ վերաբերում է հիմնարկի բուժակի ասածին, նրանք ՔԿՀ աշխատող են, երբեք այդ հիմնարկի դեմ որեւէ բան չեն գրի:
Կարդացեք նաև
Հովհաննես Սահակյան – Եզրույթը՝ քաղաքական բանտարկյալ, քաղաքական ենթատեքստով կալանավորված, ընդունելի չէ: Ես նույնպես չեմ կարծում, որ նրան դիտավորյալ տարել են այն բանտախուցը, որտեղ կան 3-4 հոգի՝ տարբեր մարդիկ: Բայց այն փաստը, երբ խցից խուց են տեղափոխել, վկայում է, որ դիտավորություն չի եղել: Պարզապես այնտեղ կան ապրելու, համակեցութան որոշակի կանոններ, եւ կարծես թե հայտարարության մեջ նշվում էր, որ այն կենսական միջոցները, որ փորձել են խցակիցները հոգալ՝ զուգարանի դիմացը պառկելը, խցակիցների կողմից ընկալվել է ոչ ճիշտ եւ վեճի առարկա է դարձել: Արդեն կա քրեական գործ հարուցված, դեպքի հետ կապված հետաքննություն է իրականացվում, սա վկայում է այն մասին, որ եթե իսկապես եղել են այնպիսի դեպքեր, որոնք քրեորեն պատժելի են, վարչական որոշակի պատասխանատվություն են ենթադրում, անպայման մեղավորները կպատժվեն:
Ն. Բ.– Վարդգես Գասպարիի փաստաբաններն ու իրավապաշտպան կազմակերպությունները նշել են, որ Գասպարիի մեկուսացումը նրա քաղաքական պայքարի արդյունք է:
Հ. Ս.– Քաղաքական բանտարկյալ, քաղաքական հայացքներ, այս եզրույթները մի փոքր զգույշ օգտագործենք: Գասպարիի նկատմամբ նախնական կալանք ընտրելը քաղաքական հայացքների հետ կապված չէ, անկախ նրանից՝ մենք ընդունում ենք նրան որպես ակտիվիստ, բողոքի ձանը հասցնելու իր տարբերակը, այնուամենայնիվ, ինքն ակտիվիստ է, ինքն ունի իր ձեւը, կարողանում է նաեւ ուշադրություն գրավել, ձայնը լսելի դարձնել: Դատարանը որոշում է կայացրել դատական գործընթացի հետ կապված, սա չի նշանակում՝ քաղաքական հետապնդում է: Այդ օրերին ես պարոն Օսիկյանի հետ կապի մեջ եմ եղել, հավաստիացրել են, որ որեւէ բռնություն չի կարող լինել:
Ա. Ի.– Չկա աշխարհում այնպիսի իշխանություն, որ ընդունի, որ ինքն ունի քաղաքական բանտարկյալ:
Հ. Ս.- Բայց Գասպարիին նախագահականի կամ Ազգային ժողովի մուտքի մոտ պառկելու համար չէ, որ տարել էին կալանավայր:
Ա. Ի.- Ես համարում եմ, որ ինչ-որ նրա հետ կատարվում է, եղել է քաղաքական հետապնդման արդյունք եւ իր քաղաքական անզիջում բողոքի հետեւանք:
Ես չեմ կարծում, որ Վարդգես Գասպարին ստում է, որովհետեւ 2008-2009 թվականներին նստած ժամանակ ինչո՞ւ երբեք չի ասել, որ բռնություն է կիրառվել, բայց հիմա ասում է:
Հ. Ս.- Բռնություն չի եղել ադմինիստրացիայի կողմից:
Ա. Ի.- Եթե բռնությունը եղել է խցակիցների կողմից, դա բոլորովին չի արդարացնում ադմինիստրացիային:
Իսկ թե ինչո՞ւ, ասենք, որեւէ պատգամավոր չի պատժվում կալանավորմամբ՝ վիրավորանքներ հնչեցնելու համար, իսկ Վարդգես Գասպարին վիրավորանքներ հնչեցնելու համար կալանավորվում է, այս մասին եւ բանավեճի այլ մանրամասները դիտեք տեսանյութում
Պատրաստեց
ՆԵԼԼԻ ԲԱԲԱՅԱՆԸ
«Առավոտ» օրաթերթ
05.03.2016
