Նախկին հրշեջ դեպոյի շենքը կառուցվել է 1930-ին, Երեւանի առաջին գլխավոր ճարտարապետ Նիկողայոս Բունիաթյանի կողմից։ Այս շենքի հետ կապված հետաքրքիր մի հանգամանք կա՝ ընդգրկված լինելով ՀՀ Երեւան քաղաքի պատմության եւ մշակույթի անշարժ հուշարձանների պետական ցուցակում, շենքը 2008-ի կառավարության որոշմամբ ճանաչվել է գերակա հանրային շահ եւ կառավարության 2009-ի մայիսի 7-ի 526-Ն որոշմամբ օտարվել Սամվել Մայրապետյանին պատկանող «Լոկալ Դիվելոփրզ» ՍՊԸ-ին՝ հետեւյալ հիմնավորմամբ. «Լոկալ Դիվելոփրզ» սահմանափակ պատասխանատվությամբ ընկերությունն իր միջոցների հաշվին, որպես Հայաստանի Հանրապետության արտակարգ իրավիճակների նախարարության Հայաստանի փրկարար ծառայության օգտին գործող երրորդ անձ, կֆինանսավորի պետության կարիքների համար ձեռք բերվող Երեւան քաղաքի Մյասնիկյան պողոտայի N 1 հասցեում Հայաստանի Հանրապետության արտակարգ իրավիճակների նախարարության Հայաստանի փրկարար ծառայության Երեւանի N 8 հրշեջ-փրկարարական ջոկատի համար Հայաստանի Հանրապետության արտակարգ իրավիճակների նախարարության Հայաստանի փրկարար ծառայության նախագծով նոր տիպային շենքի կառուցման կապալի, նախագծանախահաշվային փաստաթղթերի կազմման եւ շինարարության տեխնիկական հսկողության աշխատանքներն ու ծառայությունները»։
Այլ կերպ ասած՝ կառավարությունն իր նախարարության նոր մասնաշենքի ֆինանսավորման դիմաց պատմամշակութային հին շենքը նվիրաբերել է մի ընկերության, որը քաղաքում նոր էլիտար բարձրահարկեր է կառուցում։
Թե ինչպես է նախկին հրշեջ դեպոյի շենքը հայտնվել կառավարության օրակարգում՝ լինելով պահպանվող հուշարձան, մշակույթի նախարարությունից մեր գրավոր հարցմանն այսպես պատասխանեցին. «Պետության կողմից պահպանվող հուշարձանը «Պատմության եւ մշակույթի անշարժ հուշարձանների եւ պատմական միջավայրի պահպանության եւ
օգտագործման մասին» ՀՀ օրենքի համաձայն, կարող է օտարվել, ինչը ենթադրում է սեփականատիրոջ փոփոխություն՝ հուշարձանի նկատմամբ համապատասխան պարտավորություններով։ Նշված որոշմամբ առանձին կետով ամրագրված են տարածքը ձեռք բերողի՝ «Լոկալ Դիվելոփրզ» ՍՊԸ-ի պարտականությունները՝ տարածքում առկա հուշարձանների, ներառյալ՝ հրշեջ կայանի նկատմամբ։ Նշենք, որ սեփականատիրոջ փոփոխմամբ հուշարձանի կարգավիճակը չի փոփոխվում»։
Կարդացեք նաև
Սոնա ԱԴԱՄՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում