Այսօր ԱԺ-ում Հասարակական կազմակերպությունների մասին խորհրդարանական լսումների ժամանակ Հելսինկյան քաղաքացիական ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակի ղեկավար Արթուր Սաքունցը հարցրեց, թե ինչո՞ւ են սահմանափակումներ մտցնում ՀԿ-ների՝ դատարան դիմելու հետ կապված. «Սահմանադրական դատարանի 2010-ի սեպտեմբերի 7-ի դիրքորոշումները չեն արտացոլվում նախագծի մեջ, ես ուզում եմ հասկանալ պատճառը»:
Արդարադատության փոխնախարար Արսեն Մկրտչյանը պատասխանեց, որ այդ հարցը բավարար չափով ուսումնասիրված չէ, լրացուցիչ ուսումնասիրություններով այդ հարցին կանդրադառնան Դատավարական օրենսգրքով նաեւ. «Հարցը պետք է անհատական ուսումնասիրել, որպեսզի տեսնենք՝ որ ՀԿ-ներն իրավունք պետք է ունենան գնալ դատարան: Բոլոր երկրներում էլ կան որոշակի սահմանափակումներ»:
Արթուր Սաքունցը զարմացավ՝ այդ ի՞նչ պետք է ուսումնասիրի գործադիրը, երբ ՍԴ-ն արդեն ուսումնասիրել է. «Արդեն Սահմանադրական դատարանը գնահատել է»:
Կարդացեք նաև
«Ա. Դ. Սախարովի անվան ՄԻՊ» ՀԿ ներկայացուցիչ Մերի Խաչատրյանն էլ պահանջեց հետաձգել այս օրենքի նախագիծն ամբողջությամբ եւ հանել օրակարգից:
Նրա խոսքերով՝ «ՀՀ-ն ունի պարտավորություն ՄԱԿ-ի եւ ԵԽ-ի առաջ: ԵԽ 2004-ի բանաձեւով ասվում է՝ առավելապես բնապահպանական հարցերով ՀԿ-ների համար արդարադատության համակարգի մատչելիությունը պետք է սահմանված լինի օրենքով, իսկ ՄԱԿ-ի կոնվենցիայով պարտավորվող պետությունները պարտավոր են ապահովել արդարադատության մատչելիության իրավունքը բոլոր անձանց, իսկ անձանց մեջ մտնում են նաեւ իրավաբանական անձինք»:
Նա նաեւ հարցրեց՝ ՀԿ անդամների կամավորական աշխատանքը համարվելո՞ւ է աշխատանքային ստաժ, թե՞ ոչ: Բուհերն ավարտածները կուզենան ստաժ ունենան: Փոխնախարարը պատասխանեց, որ շաբաթական 5 եւ ավելի օր աշխատելու դեպքում կհամարվի աշխատանքային ստաժ, քանի որ պետք է կնքվի աշխատանքային պայմանագիր:
Նախագծով նախատեսվում է, որ ՀԿ-ները կարող են ձեռնարկատիրական գործունեությամբ զբաղվել, ուստի Մերի Խաչատրյանը հարցրեց՝ ՀԿ-ները շահույթ չհետապնդող կազմակերպություններ են, իրենց համար հարկային արտոնություններ չի՞ նախատեսվում: Փոխնախարարը պատասխանեց, որ այդ մասին խոսք չկա, արտոնություն չի լինելու:
«Ժուռնալիստների Ասպարեզ ակումբի» նախագահ Լեւոն Բարսեղյանի խոսքերով՝ ՀԿ-ները Հայաստանում ընկալվում էին ասես կահույքի վրա դրված մի ծաղկաման. «Պետք եղած ժամանակ մեջտեղ քաշեն, պետք եղած ժամանակ փակեն, որ չերեւա: Նախագծով սա ահագին կոտրվում է, տեղաշարժը լավ է»:
Հռիփսիմե ՋԵԲԵՋՅԱՆ
