Երեկ նախագահ Սերժ Սարգսյանը նախագահական նստավայրում ընդունել է օրենսդիր, գործադիր և դատական իշխանությունների, տարածքային կառավարման և տեղական ինքնակառավարման մարմինների ղեկավար կազմի ներկայացուցիչներին և հանդես է եկել ծավալուն ելույթով:
Առաջին հայացքից՝ դա գրեթե ամբողջությամբ նախընտրական ելույթ է՝ Հայաստանի զարգացման, ապագայի մասին տեսլականներով, ոլորտ առ ոլորտ կատարվելիք անհրաժեշտ քայլերի նախաձեռնությամբ:
Մի խոսքով, Սերժ Սարգսյանը ներկայացրել է, թե ինչպիսի Հայաստան է ցանկանում տեսնել ապագայում, ինչպես ինքն է ասել՝ վաղը, տասը կամ քսան տարի հետո: Միանգամից ասենք՝ Սերժ Սարգսյանի ցանկացած Հայաստանն իդեալական երկիր է՝ երջանիկ մարդկանցով, բարեկեցիկ կյանքով, հավասարությամբ ու արդարությամբ: Դա այն Հայաստանն է, որի մասին երազում են բոլորը և որի մասին խոսում են բոլորն իրենց նախընտրական ծրագրերում: Բայց այդ տեսլականը, որքան գեղեցիկ ու հրապուրիչ է՝ իր ձևակերպումներով, այնքան գորշ է ու հուսահատեցնող՝ իրականության հետ առաջին իսկ համեմատության, համադրության դեպքում:
Հրապարակումն ամբողջությամբ՝ «168 ժամ» թերթի այսօրվա համարում:
Եթե ՀՀ Նախագահին մի քանի անգամ գրում ես ապօրինության և իր կողմից նշանակված դատավորի անգրագիտության մասին /դատավորը Հանուն Հայաստանի Հանրապետության կայացրած վճռի տեքստի մեջ կատարել է 27 ուղղագրական սխալ,որի համար դպրոցում նրան նույն դասարանում կմնացնեին/ և… նման անձը շարունակում է աշխատել,ապա այժմ՝ ի՜նչ վստահության մասին կարելի է խոսել…