Պետք է նկատենք, որ Կարեն Անդրեասյանը, լինելով համակարգի «մարդը», մշտապես աշխատել է այնպիսի սկզբունքով, որ լղոզի իրականությունը եւ «ո՛չ շիշը վառվի, ո՛չ խորովածը»։ Սակայն իր գործունեության վերջին մեկ-մեկուկես տարում նա կարողացավ իր շուրջ համախմբել իրավապաշտպանների հսկա բանակ, վստահության բավականին պաշար հավաքեց, ու ամենեւին էլ պատահական չէր, որ շատ ու շատ շրջանակներ ափսոսանքով արձանագրեցին նրա հրաժարականի փաստը։ Անգամ եվրոպական կառույցների՝ նրա գործընկերները ափսոսանք հայտնեցին Անդրեասյանի հրաժարականի մասով, քանի որ տիրապետելով օտար լեզուներին, նա կարողանում էր նաեւ այդ ոլորտի մասնագետների համար ընկալելի կերպար ներկայանալ։
Իհարկե, ՀՀ նախագահի նստավայրի երիտասարդ թեւը շարունակում է ամենատարբեր խողովակներով տեղեկություններ մատակարարել, թե Կարեն Անդրեասյանը համակարգի կանոններ է խախտել, մարդկային դաշտում սխալներ է թույլ տվել, պետության մեջ պետություն է ստեղծել եւ ՄԻՊ համակարգը ծառայեցրել է իր ընտանիքին… Սակայն երկու կողմն էլ պաշտոնապես որեւէ կերպ չեն պատճառաբանում պաշտպանի հրաժարականը։ Կարեն Անդրեասյանը միայն հայտարարել է. «Եթե 2016 թվականին էլ հենց ես մնայի օմբուդսմեն, ապա այս կարեւորագույն ինստիտուտն այլեւս չէր լինի այնքան արդյունավետ, որքան դարձել էր երկար տարիների չարչարանքի շնորհիվ»։
Թամարա ՄԻՔԱՅԵԼՅԱՆ
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժողովուրդ» թերթի այսօրվա համարում
