Եվ այսպես՝ ՀԱԿ-ը, ինչպես որ հայտարարել էր դեռ նախորդ շաբաթ, պատրաստվում է դեկտեմբերի 6-ի հանրաքվեի արդյունքները վիճարկել Սահմանադրական դատարանում։ Այն, որ ՀԱԿ-ի այս քայլը որեւէ փոփոխության չի հանգեցնելու, թերեւս քչերն են կասկածում՝ աչքի առաջ ունենալով ՀՀ-ում նախորդ բոլոր համապետական ընտրություններից հետո ՍԴ-ում դրանց արդյունքների վիճարկման արդյունքները։
Այստեղ խնդիրն այն է՝ արդյոք ՀԱԿ-ն առհասարակ կկարողանա հավաքել դեռեւս գործող Սահմանադրությամբ պահանջվող ԱԺ 27 պատգամավորների ստորագրությունը՝ ՍԴ դիմելու համար։ Ներկայումս ՀԱԿ խմբակցությունն ինքը, ինչպես հայտնի է, պառակտված է, եւ այսօր ՀԱԿ-ի քաղաքական գծի կողմնակից ընդամենը 4 պատգամավոր կա։ Ավելի տխուր է վիճակը «Ժառանգություն» խմբակցությունում, որի դեպքում միանգամայն ակտուալ է «անունը կա, ամանումը՝ ոչ» ասացվածքը, քանզի այստեղ միայն Զարուհի Փոստանջյանն է ներկայացնում «Ժառանգություն» կուսակցության քաղաքականությունը։
Դժվար թե ՍԴ դիմելու մասին հայտարարելուց առաջ Լեւոն Զուրաբյանն ու նրա սակավաթիվ կողմնակիցներն այս մասին մտածած չլինեին։ Ուրեմն ինչ նպատակ է հետապնդում նրանց այս որոշումը։ Առաջին հերթին՝ նախ ամրագրումը, որ իրենք օգտագործեցին ՀՀ օրենսդրությամբ տրվող բոլոր իրավական ընթացակարգերը՝ այս հանրաքվեի արդյունքները անվավեր ճանաչելու համար։ Ապա՝ եւս մեկ անգամ հանրությանն ապացուցելը, որ այսօր իրենց ընդդիմադիր հռչակած ուժերն իրականում Հանրապետականի կամակատարներն են:
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժողովուրդ» թերթի այսօրվա համարում
