Պետական կամերային երաժշտական թատրոնում (թատրոնի գլխավոր ռեժիսոր՝ Արմեն Մելիքսեթյան) դեկտեմբերի 10-ին կներկայացվի պրեմիերա՝ «Հայրեններ», պլաստիկ ֆանտազիա Նահապետ Քուչակի նույնանուն ստեղծագործության հիման վրա: Երաժշտությունը Լիլիթ Դանիելյանինն է, իսկ բեմադրությունը՝ Արա Ասատուրյանինը: Նախագիծն իրականացվում է ՀՀ նախագահի տիկին Ռիտա Սարգսյանի բարձր հովանու ներքո:
«Առավոտի» հետ հանդիպման ժամանակ Լիլիթ Դանիելյանը ներկայացնելով «Հայրենների» սյուժեն, տեղեկացրեց, որ վերջինիս հիմքում ընկած է միջնադարի բանաստեղծ Նահապետ Քուչակի հայրենների սիրային լիրիկան, ինչպես նաեւ մի ավանդություն, ըստ որի՝ կյանքից հոգնած 100-ամյա Քուչակը համագյուղացիներին հրավիրում է եկեղեցու մոտ եւ ինքը բարձրանալով վանքի կատարը, ասում է, թե ցած է նետվելու, ու որտեղ ընկնի, այնտեղ էլ թող իրեն թաղեն: Մարդիկ կարծելով, թե կատակ է անում, չեն հավատում նրա խոսքերին: Իսկ Քուչակը ցած է թռչում… «Դեպի հավերժություն կատարված այս թռիչքն է հանդիսացել մտահղացմանս հիմնական աղբյուրը: Կարմիր թելով անցնում է այս լուռ թռիչքն ամբողջ գործողության միջով (բեմադրությունը մեկ գործողությամբ է), իսկ այդ թելի վրա շարված են մեծ հանճարի բանաստեղծական մտքի գոհարները»,- հայտնեց երաժշտության հեղինակը: Ապա հավելեց. «Յուրաքանչյուր հայրենը փոքրիկ պատմություն է սիրո, խանդի, բաժանման, մենության մասին… Կարճ ասած՝ պատմություն այն մարդկանց մասին, ովքեր տեսել են Քուչակի մահը դարեր առաջ եւ նրանց մասին, ովքեր վկա են նրա անմահությանն այսօր»: Մեր խնդրանքին՝ եւս փոքր-ինչ մանրամասնել, մեր զրուցակցի խոսքերով՝ հերթով ընդհանուր զանգվածից դուրս են գալիս հերոսները՝ ներկայացնելու իրենց պատմությունը: Նրանց մեջ կա մի էակ: Դա Սերն է, որ եկել է աշխարհ՝ մարդկանց սրտերում բնակվելու, բայց, չգիտես ինչու, գտնում է այնտեղ միայն խանդ, նախանձ, կսկիծ, ցավ ու չարություն: Այդուհանդերձ, Սերը միայնակ չէ, նա ունի իր ասպետը, ով թռչում է ժամանակի ու տարածության միջով, որպեսզի պատմի մեզ, թե ինչ բան է սիրելը:
Ներկա գտնվելով բեմադրության փորձին, նկատեցինք, որ օգտագործված են նաեւ Մայքլ Սթերնսի եւ Ժան-Միշել Ժառի ստեղծագործություններից դրվագներ՝ որպես միջերգ:
Բեմադրության հեղինակից՝ բեմադրիչ, բալետմայստեր Արա Ասատուրյանից հետաքրքրվեցինք՝ ի՞նչ միջոցների կամ հնարքների է դիմել նման պատասխանատու ստեղծագործությունը հանդիսատեսին լիարժեք մատուցելու համար: «Քուչակի թռիչքը, օրինակ, էկրանի վրա պատկերված է անիմացիայի եւ պրոյեկցիայի միջոցով, եւ այդ թռիչքին հետեւող մարդկանց ստոպ կադրերով»,- ասաց բեմադրիչը, հետո նշեց, թե շատ լավ է հիշում ճանաչված անիմատոր Դավիթ Սահակյանցի «Հայրեններ» անիմացիոն ֆիլմը, որը իրականացվել էր հենց Լիլիթի երաժշտությամբ: Ասաց նաեւ, թե ներկայացման մեջ ընդգրկված է 7 դերասան, որոնք ներկայացնում են հայրենները խոսքի, երգեցողության եւ պարի միջոցով: Բացի թատրոնի դերասաններից, ժողովրդի կերպարը մարմնավորում են կինոյի եւ թատրոնի պետական ինստիտուտի՝ Արմեն Մելիքսեթյանի արվեստանոցի ուսանողները: «Հատկապես պետք է նշեմ գեղանկարիչ Կարեն Աղամյանի ստեղծագործությունները, որոնք բեմում կհանգրվանեն չորս պաստառների տեսքով, ինչպես նաեւ՝ էկրանին պատկերված կադրերը, որոնք նույնպես կներկայացնեն ճանաչված արվեստագետի գործերը: Ընդ որում, զգեստների ձեւավորումը նույնպես Աղամյանի աշխատանքն է»,- խոսքը եզրափակեց Արա Ասատուրյանը:
Կարդացեք նաև
ՍԱՄՎԵԼ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ
Լուսանկարներում՝
Լիլիթ Դանիելյանն ու Արա Ասատուրյանը եւ դրվագներ ներկայացման փորձերից:
«Առավոտ» օրաթերթ
08.12..2015
