Այսօր, սահմանադրական հանրաքվեից առաջ, լռության օր է, և օրենքն արգելում է քարոզչությունն ու հակաքարոզչությունը: Մեծ հավանականությամբ, ինչպես սահմանադրական փոփոխությունների կողմնակիցները, այնպես էլ դրան ընդդիմացողներն այսօր կպահպանեն օրենքի տառը:
Ոչ թե այն պատճառով, որ չափից ու կարելիից ավելի օրինապաշտ են, այլ որովհետև՝ քարոզելու ու հակաքարոզելու ոչինչ չունեն: Սահմանադրական փոփոխությունների քարոզարշավի մոտ մեկամսյա ընթացքը ցույց տվեց, որ ո՛չ «Այո»-ի կողմնակիցներն էին ըստ էության քարոզում սահմանադրական փոփոխությունները, հիմնավորում դրանց ընդունման անհրաժեշտությունը, ո՛չ էլ «Ոչ»-ի ներկայացուցիչներն էին առանձնապես ջանք թափում դրանց անթույլատրելիությունն ապացուցելու համար: Ամեն ինչ ընթանում էր ընդամենը ժանրի կանոնները պահպանելու համար: Որովհետև մի կողմից՝ քաղաքական ուժերն ու գործիչներն են չափից ավելի հոգնած՝ սահմանադրական փոփոխությունները քարոզելու ու հակաքարոզելու համար, մյուս կողմից՝ Հայաստանում Սահմանադրությունը, մեղմ ասած, չունի այն նշանակությունը, որի համար արժե «կաշվից դուրս գալ»:
Հրապարակումն ամբողջությամբ՝ «168 ժամ» թերթի այսօրվա համարում:
