Հայաստանի ծանրամարտի ֆեդերացիայի գլխավոր քարտուղար եւ տղամարդկանց ազգային հավաքականի գլխավոր մարզիչ Փաշիկ Ալավերդյանն աշխարհի առաջնությունից վերադառնալուց հետո տված հարցազրույցներից մեկում մեր երկու՝ նաեւ կանանց, հավաքականների մասնակցությունը աշխարհի առաջնությանը գնահատել է բավարար: Սակայն բոլորը չէ, որ համաձայն են մասնագետի գնահատականին՝ համարելով, որ երկամարտում մեդալ չնվաճելը ավելի շուտ ձախողում է:
Փաշիկ Ալավերդյանը Aravot.am-ի խնդրանքով լրացուցիչ մեկնաբանեց իրավիճակը: «Պիտի աշխարհի առաջնությունից անպայման մեդա՞լ բերեինք: Ես մասնակցությունը բավարար եմ համարում այնքանով, որ մեր մի քանի ծանրորդների արդյունքներն այնքան են մոտ աշխարհի առաջնության երկամարտի հաղթողների ցուցանիշներին, որ կարող ենք հույս ունենալ, որ դրանք ութ ամիս հետո կարող են դառնալ օլիմպիական մեդալ: Եթե սովորական մարզասերը կարող է մտածել, թե ձախողել ենք, նորմալ է: Բայց քննադատական մեկնաբանությունների մեջ նկատվում են նաեւ ծանրամարտին մոտ կանգնած, հնարավոր է՝ «ներսի» մարդիկ են եղել: Ինպես բոլոր ոլորտներում, այնպես էլ սպորտում, ու ծանրամարտը բացառություն չէ, կան «աբիժնիկներ», որոնք հանրային գրառումներ են կատարում անանուն՝ նպատակ ունենալով ստվերել ամեն ինչ: Օրինակ, թե ինչո՞ւ մեր օլիմպիական չեմպիոն Հոկսեն Միրզոյանի որդին՝ Առաքելը, կամ եղբոր որդին՝ Արայիկ Միրզոյանը, չէին ընդգրկվել հավաքական: Ես ենթադրում եմ, թե ովքեր կարող են լինել թիկունքից հարվածողները: Ինչ է, նրանք չգիտե՞ն, թե ինչն ինչոց է: Եթե տեղյակ էլ չեն, թող իմանան, որ Առաքելը Ծաղկաձորում մասնակցել է հավաքներին, բայց վնասվածք ստանալով՝ գնացել բուժվելու եւ երկու ամիս է դահլիճ չի մտնում: Չգիտե՞ն, որ ֆեդերացիան Արայիկ Միրզոյանի համար ԱՄՆ-ի մուտքի վիզան պատրաստել է նախօրոք ու վճարումը կատարել, բայց միայն ցուցանիշները աշխարհի առաջնության պահանջներից հեռու լինելու պատճառով չի մեկնել: Ուզում եմ, որ այդ մարդիկ իմանան, որ ինչքան էլ թաքնվեն անանուն կամ ուրիշի անվան տակ գրառումների ետեւում, միեւնույն է՝ ականջները երեւում են»:
Աշոտ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
