«Բոլորիս պարտքն է հասկանալ`ինչո՞ւ «այո» կամ ինչո՞ւ «ոչ»,- այսօր խոսելով սահմանադրական բարեփոխումների նախագծի մասին՝ հենց այս շեշտադրումն արեց ԱԺ արտաքին հարաբերությունների մշտական հանձնաժողովի նախագահ Արտակ Զաքարյանը:
ՀՀ ՊՆ-ի սպայի տանը, երեկոյան, երիտասարդների եւ ազատամարտիկների հետ կայացած հանդիպումը նախաձեռնող էր «Գևորգյան մարտարվեստի դպրոց» հայրենասիրական-երիտասարդական կենտրոնը: Արտակ Զաքարյանը հանդիպումից ուշացել էր քսան րոպե. խորհրդարանում էր զբաղված, ապա խցանման մեջ էր հայտնվել: Նա ցուրտ եւ կիսադատարկ դահլիճում պատմեց, որ իր «այո»-ն դեռ 2013 թվականից է սկիզբ առել ու այժմ գոյություն ունի մի փաստաթուղթ, որը շատ հարցերի պատասխաններ է տալիս: Մասնավորաբար, մարդու իրավունքների ոլորտին վերաբերվող, նոր որակի մեխանիզմներով` նոր կառավարման համակարգով եւ այլն:
«Զուտ կուսակցական շահի տեսակետից՝ ՀՀԿ-ին ձեռնտու չէ այս բարեփոխումը, քանի որ մեծամասնական ընտրակարգը դուրս է գալիս: Ցանկացած ընտրության դեպքում 40 տոկոսից ավելին հնարավոր չէ հավաքել: Իսկ այդպիսով դոմինանտ ուժ չես լինի: Այս առումով, ՀՀԿ-ն իր մասնակցությունը քաղաքական կյանքում նվազեցնելու հաշվին, ավելացնելու է քաղաքական դերակատարների թիվը»,- ասաց նա:
Կարդացեք նաև
Հավաքվածները համբերատար լսում էին բանախոսին: Իսկ վերջում, եղան հարց տվողներ: Մեկը հետաքրքրվեց «խորհրդարանային» համակարգում նախագահի կողմից տնօրինվող գումարների, կառավարության օպտիմալացման մասին, նկատեց, որ պատգամավորի խոսքում «մեր սոցիալական վիճակին մասին բան չկար սահմանադրությունում»: Արտակ Զաքարյանն ասաց, որ սոցիալական հարցերը կդառնան քաղաքական դեբատների թիվ մեկ խնդիրը, երկար բացատրեց, որ մենք համայնքի մտածելակերպից պիտի անցնենք պետականի, որտեղ պաշտպանված եւ պահպանված են ամենահարուստից մինչեւ ամենաանապահովի շահերը:
«Այսինքն, եթե ես աշխատանք չունեմ, գումար չունեմ, հիվանդ եմ ու թանկ վիրահատության կարիք կա, պետպատվեր էլ չկա. պիտի մեռնե՞մ»,- հարցրեց ներկաներից մեկը: Արտակ Զաքարյանը Բելգիայի օրինակի վրա բացատրեց, որ կառավարությունը պիտի կարողանա իրենից հաշվետվություն պահանջող խորհրդարանին այդ հարցի լուծման տարբերակներն առաջարկի: «Խորհրդարանական համակարգը հնարավորություն է տալիս, որ ներկապնակը բազմազան լինի: Մի ուժի համար ԼՂՀ հարցը առաջնային կլինի, մյուսի համար`առողջապահական կամ կրթական եւ այլն, բայց բոլոր խնդիրների համար տեղ է լինելու»,- բացատրեց Արտակ Զաքարյանը`հավելելով, որ իր հետապնդած խնդրին համապատասխան լուծում չստանալով, որեւէ քաղաքական ուժ կարողանալու է կառավարությունից պահանջել լուծումներ:
Նելլի ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
