Սիրելի Րաֆֆի,
Դուք ապրում եք այն Հայաստանում, որտեղ հողը ոտքի տակ ամենաանկայունն է, իսկ երկինքը՝ ամենածանրը: Դուք լավ գիտեք, թե ինչ է նշանակում՝ սառել ցրտից, օրերով մնալ քաղցած, հալածվել բիրտ ուժից եւ վախենալ մարդկանց կյանքին սպառնացող վտանգից: Ձեզ ամենաշատն է հայտնի Հայրենի բնօրրանում հայի տառապանքը:
Սակայն Ձեր սիրտը շարունակում է մնալ երիտասարդ եւ հավերժ հավատարիմ ճշմարտությանը՝ սիրո ուժին:
Մեր պայքարի անցած տարիները երբեմն բնութագրում են Սեւակյան խոսքերով.
Գարունը անցավ` ես քեզ չտեսա,
Ամառը անցավ` ես քեզ չտեսա,
Աշունը անցավ` չտեսա ես քեզ,
Ձմեռն էլ կանցնի` չեմ տեսնի ես քեզ,…
Իսկ ո՞ւր է տարվա մե՛ր եղանակը,
Այն հինգերորդը…… մի՞թե չի գալու……
Մեր ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ՝ ՆՈՐ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ:
Իհարկե գալու է, քանի որ մեր սիրտը երիտասարդ է, քանի որ մեր սերը դեպի հայրենիք ճշմարիտ է եւ միասնական:
Կարդացեք նաև
Ընդմիշտ մեր սիրելի Րաֆֆի, քո ծննդյան տարեդարձին՝
Միասնաբար ստեղծենք հինգերորդ եղանակը, տանք նրան մեր Հայրենիքի արգասաբեր հողի ուժը եւ լուսավոր երկնքի փայլը:
Իրագործենք մեր երազանքը, վերադարձնենք մեր բնօրրանը:
Շնորհավոր ծննդյանդ տարեդարձը:
Զարուհի Փոստանջյան