«Քաղաքականության մեջ ամեն մի փաստաթուղթ դառնում է փաթեթի եւս մեկ նյութ, որը գործընթացի համար ծանրակշիռ փաստարկ է դառնում Ադրբեջանի համար»,- նոյեմբերի 7-ին «Հենարան» մամուլի ակումբում լրագրողների հետ հանդիպման ընթացքում ասաց «Ընդդեմ իրավական կամայականության» հասարակական կազմակերպության գործադիր տնօրեն Լարիսա Ալավերդյանը:
Հիշեցնենք՝ նոյեմբերի 4-ին ԵԽԽՎ քաղաքական հանձնաժողովի կողմից ընդունվել է բրիտանացի պատվիրակ Ռոբերտ Ուոլթերի հեղինակած «Բռնության աճը Լեռնային Ղարաբաղում ու Ադրբեջանի մյուս օկուպացված տարածքներում» հակահայկական զեկույցը: Մասնավորապես՝ զեկույցում ամրագրված է, որ «Վեհաժողովը մտահոգված է և դատապարտում է 2014-ից սկսած Լեռնային Ղարաբաղի և ՀՀ-ի կողմից Ադրբեջանի այլ օկուպացված տարածքների շփման գծում, ինչպես նաև Հայաստանի հետ միջազգային սահմանին ռազմական գործողությունների իրականացումը»:
Լարիսա Ալավերդյանը համարում է, որ մեզ համար ամենավատն այն է, որ չենք կարողանում իսկական իրավիճակը ներկայացնել. «Դուք հավատացեք ինձ ես երկար տարիներ հանդիպել եմ, մարդիկ իրապես այլ ձեւ են պատկերացնում: Նրանք նայում են քարտեզին, նրանք նայում են, թե ինչ ենք մենք անում, թե ինչ են նրանք անում: Հիշեցնեմ՝ սկսած 1992 թվականից հրամանով գրեթե ասվել է բոլոր դիվանագիտական ներկայացուցիչներն, որ երբ որ Ադրբեջանցիները խոսում են, մենք ձայն չհանենք, իրենց սուտը չի անցնելու, մենք այսպես ենք մեզ պահելու: Ես համոզված եմ, եթե չասեմ՝ դա կոպիտ սխալ է, դա ավելի վատն է, քաղաքական սխալ է»:
Ըստ նրա՝ հայկական պատվիրակությունը արդյունքի հասնելու համար պետք է աշխատի բայց ոչ թե նիստից նիստ, այլ՝ ամեն օր եւ համագործակցի դաշնակիցների հետ. «Այսինքն՝ չի կարելի նստել եւ սպասել, որ Ադրբեջանը մի բան կասի, եւ դրան ի պատասխան անատամ կամ շատ մինչեւ անգամ ատամով մի բան ասենք: Մենք պետք է բոլորին հավասար անդամ լինենք ԵԽԽՎ-ում, մենք պետք է դաշնակից ունենանք, պետք է մասնակցենք այլ հարցերի քննարկման մեջ, մենք այդտեղ եզակի չենք, որ այս վիճակում ենք, այնտեղ կան դաշնակիցներ, պետություններ, պատգամավորներ, որոնց հետ պետք է աշխատել»:
Կարդացեք նաև
Ամի ՉԻՉԱԿՅԱՆ
