ՀՀ գործող Սահմանադրության մեջ կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովը որեւէ կերպով հիշատակված չէ, ուստի ներկայումս ԿԸՀ-ի կարգավիճակը սահմանվում է օրենքով։ Սակայն սահմանադրական փոփոխություններով ԿԸՀ-ն ստանում է սահմանադրական կարգավիճակ, այսինքն՝ այս մարմնի գործունեության հետ կապված առանցքային փոփոխությունները կրելու են սահմանադրական փոփոխությունների իմաստ։ Այդուհանդերձ, հարց է ծագում, թե ինչո՞վ է ԿԸՀ-ի ոչ սահմանադրական կարգավիճակը խանգարում ընտրությունների կեղծման կանխարգելմանը, եւ այսօրինակ նորամուծությամբ ի՞նչ է փոխվելու ընտրական արատավոր համակարգում։
Սերժ Սարգսյանի ստեղծած մասնագիտական հանձնաժողովի մշակած Սահմանադրության նախագծի 194-րդ հոդվածը պարզաբանում է ԿԸՀ-ի գործառույթներն ու լիազորությունները։ Ըստ այդմ, «Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովն անկախ պետական մարմին է, որը կազմակերպում է Ազգային ժողովի եւ տեղական ինքնակառավարման մարմինների ընտրությունները, հանրաքվեները, ինչպես նաեւ վերահսկողություն է իրականացնում դրանց օրինականության նկատմամբ։ Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովը հաղորդում է ներկայացնում Ազգային ժողով իր գործունեության մասին»։ Նշենք, որ ԱԺ-ին ԿԸՀ-ի ներկայացրած հաղորդման դրույթը բնավ էլ նորություն չէ, այսօր եւս նման պրակտիկա գործում է։ Ավելի հետաքրքիր է ԿԸՀ-ի՝ իբրեւ պետական մարմնի անկախության մասին սահմանադրական դրույթի ամրագրումը։ Հազիվ թե այսօր հնարավոր է որեւէ մեկին մոլորեցնել, թե ԿԸՀ-ն անկախ չէ, քանի որ նրա մասին այդպիսի սահմանադրական նորմ գոյություն չունի։ Ըստ էության, ԿԸՀ-ի անկախության հարցը որոշվում է ոչ թե իրավական նորմերով, այլ զուտ քաղաքական գործիքներով։ Այս մարմնի անկախությունն ուղղակիորեն ածանցվում է իշխանության լեգիտիմության խնդրին, ինչի մասի «Հայեցակարգում» առկա ակնարկները սարգսյանական հանձնաժողովը հապճեպորեն մոռացավ՝ լծվելով ՀՀԿ նախագահի իշխանավարության երաշխավորման «սուրբ» գործին։
Ն. ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժողովուրդ» թերթի այսօրվա համարում
