Երբ հայաստանյան մամուլում ժամանակ առ ժամանակ լուրեր են տարածվում այն ծնողների մասին, որոնք նախընտրում են մանկատուն հանձնել հաշմանդամություն ունեցող իրենց նորածիններին, սովորաբար սոցիալական ցանցերում մարդիկ սկսում են անխնա քննադատել նրանց՝ իրենց զավակներին կյանքի հենց առաջին օրերից լքելու համար։
Ու չնայած նման ծնողների նկատմամբ այս մերժողական, դատապարտող վերաբերմունքին, ոլորտի փորձագետները փաստում են, որ հաշմանդամության վերաբերյալ կարծրատիպերը մեծամասամբ մնում են չկոտրված ու չհաղթահարված։
Վիճակագրությունը փաստում է, որ Հայաստանում մանկատուն են հանձնում հիմնականում հաշմանդամություն ունեցող երեխաներին։ Մասնավորապես, ըստ disabilityinfo.am-ի, 2014 թվականին Հայաստանի ութ մանկատներում ապրել է 927 երեխա։ Հաշմանդամություն են ունեցել 521-ը: Նույն թվականին մանկատների խնամքին է հանձնվել մինչև 1 տարեկան 34 երեխա, որոնցից 29-ը՝ հաշմանդամություն ունեցող:
Ծանր, բազմակի հաշմանդամություն ու հատկապես մտավոր խնդիրներ ունեցող նորածիններին լքելը թեև զուտ հայաստանյան երևույթ չէ, բայց շատ ծնողներ խոստովանում են, որ որոշմանը երբեմն նպաստում են նաև բժիշկները, ովքեր խորհուրդ են տալիս երեխային մանկատուն հանձնել՝ նկարագրելով հաշմանդամություն ունեցող երեխային պահելու անասելի դժվարությունները։
Կարդացեք նաև
Հայաստանյան և միջազգային մամուլը տարեսկզբին լայնորեն լուսաբանեց Դաունի համախտանիշով ծնված փոքրիկ Լեոյի դեպքը, երբ մայրը ծննդաբերությունից անմիջապես հետո որոշել էր հրաժարվել երեխայից, հետո, բարեբախտաբար, այդպես չվարվեց։
«Դեռևս շոկի մեջ էի, երբ եկավ բժիշկն ու խնդրեց որոշում կայացնել, եթե երեխային չեմ վերցնելու, ինձ ու փոքրիկին չտանջելու համար Լեոյին չբերեն մոտս»,- իր նախնական որոշումը բացատրող հայտարարությունում գրել էր մայրը։
Հաշմանդամություն ունեցող անձանց շահերի պաշտպանության ազգային դաշինքի նախագահ Զարուհի Բաթոյանն ասում է՝ կարծրատիպերը հատկապես ամուր են մտավոր խնդիրներ ունեցող երեխաների վերաբերյալ, հետևաբար ավելի մեծ է նրանց նկատմամբ խտրականությունը։
Նաիրա Գեւորգյան
Նկարազարդումը՝ Վահե Ներսեսյանի
Նյութի մանրամասները կարդացեք Medialab.am-ի կայքում
