Գալուստ Սահակյան (ԱԺ նախագահ)
– Պարոն Սահակյան, Ձեր այս քայլը՝ այցելել ԱԺ գրադարան, շնորհավորել գրադարանավարուհիներին, ծաղիկներ նվիրել նրանց, ջերմ խոսքեր «շշնջալ», նոր ավանդո՞ւյթ է հայոց պառլամենտարիզմի կյանքում։
– Չէ՜։ Ես իմ տեսակի՝ բնավորության շարժ եմ կատարում, չեմ էլ մտածում ինչ-որ նորություն մտցնելու մասին։
– Փաստորեն, Դուք այս պահից սկսած՝ խիստ այլընտրանքային եք, ուզում եք հասկացնել, որ գիրը-գիրքը կարևոր է պառլամենտում, քաղաքականությունում, քանզի մինչ այս ընդունված էր կարծել, թե քաղաքականության համար խելք պետք չէ, գիրք պետք չէ։ Ընդդիմանո՜ւմ-ընդդիմանո՜ւմ եք Ձեր իսկ ձևավորած ավանդույթներին, պարոն Սահակյան։
Կարդացեք նաև
– Գիտեք՝ հարց տալու համար խելք պետք չէ, քաղաքականություն անելու համար շա՜տ մեծ խելք ու կարողություն է պետք։ Քաղաքականությունը բաղդատվում է հասարակական կյանքի հետ, և տարիների ընթացքում ճիշտ չհասկացվեց ընդդիմություն-դիմություն հարաբերակցությունը, որոնք թշնամության գոտում են։
Փորձում եմ նաև այդ բժիշկը դառնալ՝ առ այն, որ քաղաքական տեսակետն այլ բան է, կյանքի փոխհարաբերությունները, առնչությունները մի այլ գեղեցիկ բան են, և ցանկացած քաղաքականություն պետք է նպաստի կյանքի գեղեցիկ դառնալուն:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Իրատես de facto» թերթի այսօրվա համարում
