Սեպտեմբերի 30-ից հետո Մերձավոր Արևելքում ստեղծվել է աշխարհաքաղաքական նոր իրավիճակ։
«Ռուսաստանը փորձեց դառնալ գործող այս տարածաշրջանում: Նպատակներից մեկը իր ընկեր Բաշար Ալ-Ասադին պահելն էր եւ երկրորդ նպատակն այն էր, որ այստեղ դառնալով գործող անձ՝ Ռուսաստանը մտածում է, որ Սիրիայում կարող է իր դերը ծախել՝ դրա դիմաց Ուկրաինայում լուրջ զիջումներ ձեռք բերելու համար»,-«Ա1+»-ի հետ զրույցում նշում է քաղաքագետ Աղասի Ենոքյանը։
Իսկ քաղաքագետ Լևոն Շիրինյանի կարծիքով՝ եթե 3 տարի առաջ Ռուսաստանն իր աջակցությունը հայտներ դեռեւս իրեն լավ զգացող, բանակ ունեցող , քիչ թե շատ հզոր Սիրիային, սիրիական իշխանությունները , բնականաբար, կմերժեին, չէին թողնի։
Ռուսաստանի ներկայությամբ անհանգստացած են բոլոր երկրները եւ հատկապես Թուրքիան։ Վերջինս նախագահական մակարդակով արձագանքեց ռուսական ավիահրթիռների իր տարածքում երկու անգամ հայտնվելու փաստին։ Էրդողանը մասնավորապես հայտարարեց, որ Ռուսաստանը կարող է կորցնել իր նման դաշնակցի, ինչպես նաեւ իր օդային տարածքի ամբողջականությունը խախտելու հաջորդ նմանատիպ փորձը անարձագանք չի մնա։
Կարդացեք նաև
Մանրամասն՝ կարդացեք այստեղ
