Սահմանադրական բարեփոխումների շուրջ ծավալվող քննարկումների այս բուռն փուլում քաղաքական, հասարակական շրջանակներում խոսվում է ամեն ինչից, փոխարենը, քիչ է խոսվում կամ գրեթե չի խոսվում ամենակարեւորի մասին` ի՞նչ անել, որպեսզի մեր օրենքները, առաջին հերթին՝ երկրի մայր օրենքը գործի լիարժեքորեն: Պարզվում է, այս երեւույթն իր գիտական տերմինն ունի, որ կոչվում է սահմանադրականություն:
Տնտեսագիտության դոկտոր, պրոֆեսոր, ԵՊՀ տնտեսագիտության եւ կառավարման ֆակուլտետի դեկան, Հանրային խորհրդի անդամ ՀԱՅԿ ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ, որ մանրամասնորեն ուսումնասիրել է խնդիրը, տարբեր շրջանակների ուշադրությունը հրավիրեց հենց սահմանադրության սահմանադրականության վրա:
-Պարոն Սարգսյան, սահմանադրական բարեփոխումների ընդդիմախոսները տարբեր փաստարկներ են բերում` ասելով, թե այսօր ժամանակավրեպ է երկրի մայր օրենքի բարեփոխումը, որ այն հաճախակի փոխելը տրամաբանական չէ, քանզի երկրում ստեղծված խնդիրների մեղավորը ամենեւին էլ սահմանադրությունը չէ: Հետաքրքիր է, ո՞րն է ձեր մոտեցումը:
-Մեր քաղաքական օրակարգում թիվ մեկ խնդիրը սահմանադրական փոփոխություններն են, եւ իմ գնահատմամբ, դրանք անհրաժեշտություն են:
Կարդացեք նաև
Իրոք, լսում ենք ամենատարբեր պնդումներ, բերվում են օրինակներ, թե 200 տարուց ավելի գործող ԱՄՆ սահմանադրության մեջ ընդամենը մի քանի հոդված է փոփոխվել, Անգլիան չունենալով սահմանադրություն ինչպե՞ս է կարողանում լուծել իր խնդիրները, կամ արդյոք գործող սահմանադրությո՞ւնն է խանգարում ավելի լավ ապրելուն:
Համոզված եմ, որ, այո, որոշ իմաստով հենց գործող սահմանադրությունն է դրան խանգարում, հետեւաբար բարեփոխումներն ամենեւին ժամանակավրեպ չեն:
Առհասարակ չի կարելի երկրում կուտակված խնդիրների, դրանց հանգուցալուծման մասին եւ հատկապես սահմանադրության մասին խոսել շաբլոններով:
ԱՐՄԻՆԵ ՍԻՄՈՆՅԱՆ
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ «Հայոց աշխարհ» թերթի այսօրվա համարում
