Ցեղասպանությունը չարիք է բոլոր ժամանակներում և բոլոր ժողովուրդների համար: Մենք՝ հայերս, ինքներս ենք մեր մաշկի վրա զգացել դրա դաժանությունն ու սարսափելի հետևանքները:
Թվում է, թե 21-րդ դարում նոր ցեղասպանության մասին խոսելու առիթը չպետք է լիներ, սակայն, ցավոք, ցեղասպանություն իրականացվում է նաև այսօր՝ համաշխարհային հանրության ամենաթող աչքի առաջ: Այժմ, արդեն որերորդ անգամ, նման ողբերգության զոհ են դառնում հազարավոր եզդի ընտանիքներ:
Հենց եզդիների դեմ իրականացված մերօրյա ցեղասպանության թեմայով էր օրերս Երևանի ազգային փոքրամասնությունների մշակույթի կենտրոնում կազմակերպված ցուցահանդեսը: Ցուցահանդեսում ներկայացված էր իրաքցի եզդի լուսանկարիչ, եզդիագետ Լակման Մահմուդի 35 նկար, որոնք «պատմում էին» մոտ մեկ տարի առաջ Իրաքի Շանգալ քաղաքում հարազատ եզդի ժողովրդին պատուհասած ցեղասպանության և դրա հետևանքով փախստական դարձած հազարավոր եզդի ընտանիքների մասին:
Ցուցահանդեսի բացմանը ներկա էին ՀԿ ղեկավարներ, եզդի համայնքի ներկայացուցիչներ և մեծաթիվ այցելուներ, ովքեր մտահոգ էին նորօրյա ցեղասպանությունների խնդրով և իրենց ներկայությամբ աջակցում էին մեր բարեկամ ժողովրդին:
Կարդացեք նաև
«Առ այսօր շարունակվում է կոտորածը եզդիների նկատմամբ, ինչի հետևանքով էլ առ այսօր եզդի փախստակաների քարավանները շրջում են ամբողջ աշխարհում»,-բացասման արարողության ընթացքում իր խոսքում նշեց Հասան Թամոյանը:
Իր մտահոգություններով կիսվեց նաև «Շամս» մարդասիրական հասարակական կազմակերպության նախագահ Ռուստամ Բաքոյանը, ում ձեռքը մշտապես հարազատ համայնքի զարկերակին է, և նա պատրաստակամորեն իր ակտիվ մասնակցությունն է ունենում հարազատ ժողովրդի հետ կապված ցավոտ խնդիրների լուծմանը: Հենց նրա նախաձեռնությամբ էր ցուցահանդեսը կազմակերպվել Հայաստանում: Պարոն Բաքոյանն իր խոսքում մասնավորապես ասաց. «Մեր սրտի վերքը դեռ երկար է արյունահոսելու: Մեր ազգի նկատմամբ բռնություններն ու դրանց աղետալի հետևանքները շարունակվում են նաև այսօր, երբ ամենուր ակտիվորեն խոսվում է մարդու իրավունքների և հանդուրժողականության մասին: Թերևս հենց սա է ամենացավալին, որ այս ամենը կատարվում է մեր օրերում՝ գերտերությունների և միջազգային հանրության ամենաթող աչքի առաջ»: Նա տեղեկացրեց նաև, որ նկարների այս ցուցահանդեսը ներկայացվել է Թուրքիայի Իզմիր, Դիարբեքիր, Տիգրանակերտ քաղաքներում, իսկ հայաստանյան ցուցադրությունից հետո լուսանկարները կցուցադրվեն նաև Իտալիայում, Ֆրանսիայում, Գերմանիայում և ԱՄՆ -ում: «Հայաստանում այս ցուցահանդեսը անցկացնելու առաջարկը եղել է մեր կողմից: Այստեղ ցուցահանդեսի բացելու նպատակը ոչ միայն այն էր, որ Հայաստանում խոշոր եզդիական համայնք կա, այլ այն, որ մեր եղբայր ժողովուրդը ամենից լավը կհասկանա մեր ցավը»:
Լուսինե Մարգարյան
ՀՊՄՀ Գեղարվեստական կրթության ֆակուլտետի դասախոս
